سادس/خوزستان یک استاد تربیت بدنی گفت: تمرین‌های بلندمدت و با شدت بالا سبب افزایش ابتلا و افزایش میانگین بروز خطر عفونت های مجاری تنفسی فوقانی در یک فوتبالیست می‌شود.
علی دل‌پیشه در گفت و گو با سادس، اظهارکرد: در ورزش فوتبال در برهه ای از فصل مسابقات، شدت و حجم تمرین برای بازیکنان، بیش از حد توان فیزیکی آن ها می شود و در این صورت احتمال ابتلا به عفونت های مجاری فوقانی تنفس در بین آن ها بسیار زیاد می شود. در واقع تمرین های بلند مدت و با شدت بالا (دوره های تمرینی طولانی مدت و شدید) سبب افزایش ابتلا و افزایش میانگین بروز خطر، عفونت های مجاری تنفسی فوقانی می شود.
وی ادامه داد: بحث عوامل آمادگی جسمانی یکی از دلایل حضور موفق تیم ها در یک تورنمنت ورزشی است و برنامه های مرتبط با این عوامل باید آن قدر به خوبی سازماندهی شده باشند که نه تنها به طور تدریجی باعث ایجاد سازگاری های فیزیولوژیکی در بدن ورزشکار شود، بلکه برای افزایش آمادگی بدنی، خستگی ورزشکار را نیز مدیریت کند؛ که نهایتا منجر به ارتقای عملکرد ورزشی نیز می شود.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: در بحث توسعه و حفظ آمادگی یک تیم برای رویارویی با حریفان عوامل عملکردی چند بعدی وجود دارد که ویژگی های ذهنی – روانی بازیکنان یکی از آن ها است. کیفیت تکنیکی – مهارتی، استراتژی و تاکتیک مدنظر کادر فنی، عوامل مرتبط با آمادگی جسمانی، و ویژگی های فیزیکی و ابعاد بدنی بازیکنان از دیگر ابعاد این موضوع است.
وی بیان کرد: این عوامل پنج گانه به عنوان پایه و اساس در روند آماده سازی بازیکنان برای رسیدن به اوج آمادگی عملکرد انفرادی و تیمی تاثیرگذار است. البته علم تمرین در ایران در حد حرف است اما در دنیا علم تمرین بنیادی است و بنیاد تمرینات تکنیکی و تاکتیکی، بدنسازی، آسیب شناسی ذهنی را شامل می‌شود که همگی مکمل هم هستند. اگر این علم نباشد یک رشته قهرمانی خوب نمی‌تواند شکل بگیرد.
دل‌پیشه گفت: بدنسازی فقط وزنه زدن و تقویت عضله نیست و نباید آن را با پرورش اندام اشتباه گرفت. بدنسازی یک علم است که براساس برنامه های اصولی باید پیگیری شود. اگر برنامه اصولی علمی در پشت تمرینات یک ورزشکار نباشد بدون شک او با مشکلات فراوانی مواجه خواهد شد. برنامه تمرینی بدنسازی برای رسیدن به قله افتخار باید در رده‌های سنی نوجوان و جوان نیز پیگیری شود، البته این شیوه از تمرین باید با رعایت شرایط سنی و جسمی ورزشکار باشد.
وی خاطر نشان کرد: در کنار بدنسازی بحث تغذیه یک امر مهم و کلیدی به شمار می‌رود. مثلا در دوره‌ای که تمرین با وزنه توصیه می‌شود باید مقدار پروتئین به میزان لازم باشد. وقتی کار استقامتی انجام می‌شود در کنار پروتئین باید کربوهیدرات به میزان لازم مصرف شود. بدنسازی و تغذیه مناسب مکمل هم هستند. اگر منابع غذایی فرد با ارزیابی علمی و تخصصی جوابگوی فعالیت بدنی او نبود باید از مکمل‌ها استفاده کند. همچنین ارزیابی نباید براساس تشخیص فردی باشد، بلکه باید زیر نظر یک متخصص تغذیه و بدنسازی شکل گیرد.
این استاد دانشگاه بیان کرد: استعدادها را باید شکوفا کرد. در برخی از رشته‌ها استعدادهای مان سوخته و از بین می‌روند و به نقطه اوج نمی‌رسند. این نقطه زمانی به وجود می‌آید که بتوانیم از نظر بیولوژیکی، داده‌های فنی را به ورزشکاران تزریق کنیم. یک ورزشکار را باید از نظر شخصیتی، روحی ـ روانی ـ انگیزیشی، بافت بدنی و ژن بشناسیم و تمام ساختارها را هماهنگ و هم راستا کنیم تا ورزشکار به اوج برسد.
وی ادامه داد: در ورزش ایران آن طور که باید و شاید شاهد علم تمرین در ورزش نیستیم، چرا که مافیاهایی وجود دارند که به اصطلاح اجازه ورود متخصصان علم روز در ورزش را نمی‌دهند. امروزه دنیا از علم به صورت علمی و حرفه‌ای و در کنار آن از کارشناس تغذیه، روان پزشک ورزشی و متخصصان رشته‌های مختلف به طور ویژه بهره می‌برد، در حالی که ما این را در ایران شاهد نیستیم.
دل‌پیشه گفت: در ایران علم تمرین در اولویت قرار ندارد و مقداری از این بابت عقب مانده‌ایم. در صورتی که مهمترین اصل، تمرین است. تا ورزشکار صحیح تمرین نکند و سیستم عضلانی و اسکلتی خود را علمی و دانشگاهی تقویت نکند، طبیعتا نمی‌تواند نتیجه بگیرد.
انتهای پیام