سادس/خراسان رضوی نتایج تحقیق جدید که دانش و اطمینان در تشخیص علائم قلبی را ارزیابی می‌کند، نشان می‌دهد حدود نیمی از افراد بالای ۳۵ سال به توانایی خود در تشخیص علائم خطر قریب‌الوقوع قلبی مانند حمله قلبی یا مرگ ناگهانی قلبی حین شرکت در ورزش‌های شدید اطمینان نداشتند.
به گزارش یورکارت، در یک تحقیق، ۱۵۳ بازیکن فوتبال در سن استادی با سن بالای ۳۵ سال در مقیاسی از بازی‌های رقابتی فوتبال اجتماعی مورد بررسی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان به‌طور متوسط ۳.۶ روز در هفته با میانگین هفتگی ۲.۶ ساعت فعالیت متوسط و ۲.۴ ساعت فعالیت شدید، تمرین یا ورزش کردند.
پروفسور جفری تافلر، محقق ارشد تحقیق و عضو کالج سلطنتی استرالیا (RACP) و از دانشگاه سیدنی و بیمارستان سلطنتی نورث شور می‌گوید: «اگرچه ورزش منظم سلامت را بهبود می‌بخشد، ورزش شدید باعث افزایش ناپایدار خطر قلبی می‌شود. توانایی تشخیص علائم هشداردهنده یک رویداد قلبی قریب‌الوقوع برای کاهش این خطرات حین ورزش بسیار مهم است».
این خطرات زمانی افزایش می‌یابد که شرکت‌کنندگان با عوامل خطر قبلی مانند کلسترول بالا، فشار خون بالا، سیگار کشیدن، مشکلات وزن و سابقه خانوادگی بیماری قلبی در نظر گرفته شوند.
علیرغم محبوبیت استادان فوتبال، شیوع عوامل خطر قلبی و علائم احتمالی قلبی در بازیکنان به اندازه کافی مورد تحقیق قرار نگرفته است.
تافلر گفت: «در مجموع از هر پنج شرکت‌کننده در تحقیق، یک نفر یک یا چند علامت احتمالی قلبی را طی بازی در سال قبل داشتند اما تنها یک چهارم آنان به‌دنبال مراقبت‌های پزشکی بودند».
در یک طرح فرضی از بازیکنانی که حین بازی درد قفسه سینه داشتند حدود نیمی از آنان گفتند که به‌مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه در انتظار رفع علائم به بازی ادامه خواهند داد.
حدود نیمی از شرکت‌کنندگان مطمئن نبودند بتوانند علائمی که شاید طی بازی تجربه کنند مانند درد قفسه سینه را به‌عنوان شاخصی از خطر بالقوه جدی قلبی تشخیص دهند.
این آمار نگران کننده است، به‌خصوص زمانی که خطر با افزایش سن صعودی می‌شود. این خطر در افرادی که به‌ندرت ورزش می‌کنند یا به هیچ وجه ورزش نمی‌کنند حتی بیشتر است.
ضرورت آموزش و دانش بهتر قلبی به‌عنوان یک راه حل کلیدی برای پیشگیری یا کاهش حوادث قلبی مورد تاکید قرار گرفته است. اکثر گروه مورد بررسی موافق بودند که دفیبریلاتورهای بیرونی (دستگاهی الکتریکی که با شوک‌های الکتریکی خفیف، فیبریلاسیون بطنی یا دهلیزی را بی‌اثر می‌کند) و آموزش احیاء قلبی ریوی (CPR) مهم هستند و باید حین همه بازی‌ها در زمین‌های فوتبال مورد توجه باشند.
پروفسور تافلر می‌گوید: انجام CPR و استفاده از دفیبریلاتور می‌تواند مرز بین مرگ و زندگی فردی باشد که دچار ایست قلبی ناگهانی می‌شود زیرا میزان بقا در هر دقیقه بدون استفاده از هر دو روش، ۷تا ۱۰ درصدکاهش می‌یابد.
راهبردهای آموزشی باید بر ارائه دستورالعمل‌های واضح به بازیکنان برای کمک به تشخیص سریع علائم و مدیریت حوادث قلبی تاکید کنند.
این دستورالعمل‌ها باید به‌صورت الکترونیکی و در محل از طریق پوستر برای دسترسی آسان در اختیار بازیکنان قرار گیرد. این امر برای اقدام سریع و افزایش میزان بقا حیاتی خواهد بود.
اگرچه توجه به این نکته حائز اهمیت است که مزایای ورزش هنوز به‌طور کلی به مراتب بیشتر از خطر قلبی است، این اقدامات ممکن است مزیت ورزش را نسبت به خطر آن بیشتر افزایش دهد.
نتایج این تحقیق به‌تازگی در ژورنال علمی بررسی شده RACP منتشر شده است.
انتهای پیام