قهرمان سابق کشتی ایران: می‌خواهند باشگاه را از ما بگیرند و به یک غیرمتخصص بدهند


محمد فقیری

محمد فقیری ملی‌پوش سابق کشتی فرنگی ایران که به عنوان مربی سازنده در یکی از پایگاه‌های قهرمانی استان تهران کار پشتوانه سازی در ورزش اول ایران را دنبال می‌کند، می گوید که قصد دارند باشگاه او را بگیرند و به یک فرد غیر متخصص بدهند.

به گزارش سادس، محمد فقیری دارنده دو مدال طلای جوانان آسیا و ملی‌پوش وزن اول کشتی فرنگی ایران در مسابقات جهانی 2013 هم در زمینه قهرمانی فعالیت داشته و هم به عنوان مربی سازنده در یکی از پایگاه‌های قهرمانی استان تهران کار را دنبال می‌کند که در این راه با مشکلات عجیبی روبرو شده است. گفت و گو با محمد فقیری را در ادامه می‌خوانید:

* کشتی فرنگی ایران در چند سال گذشته با تکیه بر پشتوانه‌های خود موفق به نتایج خوبی شده و این چیزی نبود که بتوان پیش‌بینی کرد. تصور می‌شد با کنار رفتن چهره‌های المپیکی، کشتی فرنگی دچار چالش شود؛ اما کشتی گیران جوان و باانگیزه ایران در رقابت‌های مختلف خوش درخشیدند تا این رشته با ثبات‌تر از هر زمان دیگری به پیش برود و امسال شاهد این بودیم که تیم جوانان برای اولین بار قهرمان جهان شد و دو تیم ملی رده سنی بزرگسالان و نوجوانان هم بر سکوی دوم جهان قرار گرفتند. به عنوان فردی که هم در مقوله قهرمانی و مربیگری فعالیت کرده و با این رشته آشنایی خوبی دارید، آینده این رشته را چطور می‌بینید؟

کشتی فرنگی ایران به خودباوری رسیده و ورزشکاران این رشته متوجه شده‌اند که با تلاش و تمرینات اصولی و متناسب با قهرمانی در سطوح مختلف می‌توانند در رقابت‌های قاره‌ای و جهانی بدرخشند؛ اما خب این موضوع نیازمند حمایت همه جانبه است و اگر این حمایت‌ها وجود و استمرار داشته باشد، می‌توانیم امیدوار باشیم که موفقیت‌های کشتی فرنگی ایران ادامه داشته باشد. فدراسیون کشتی تمام تلاش خود را برای حمایت از این رشته کرده و می‌کند اما برای اینکه موفقیت‌ها تکرار شود باید حمایت‌ها بیشتر و از نهاد های بالاتر باشد نه صرفا از طرف فدراسیون که بودجه‌ای محدود دارد. متاسفانه ما امروز شاهد این هستیم برخی زیر مجموعه‌های وزارت‌ ورزش حمایت لازم را در سطوح باشگاهی از رشته کشتی ندارند و این در حالی است که وظیفه آنها حمایت از ورزش در سطوح محلات و باشگاه‌هاست و همه ما خوب می‌دانیم که برای موفقیت در سطح ملی ابتدا باید ورزش باشگاهی مورد حمایت قرار گیرد.

* وقتی شما که مدیریت یکی از باشگاه‌های سازنده کشتی فرنگی را در اختیار دارید این حرف را می‌زنید، دیگر باشگاه ها چه باید بگویند؟

– بله ما تمام تلاش خودمان را در باشگاه یاسینی انجام داده و می‌دهیم تا به کشتی تهران و کشور کمک کنیم؛ اما متاسفانه همان طور که همیشه گفته‌اند جواب خوبی را با بدی می‌دهند. همین حالا هم دوستان در اداره ورزش و جوانان شمال‌غرب تهران دارند باشگاه را از ما می‌گیرند و ظاهرا قرار است آن را به رفقای خود بدهند.

* دلیل این کارشان چیست؟ باشگاه یاسینی در چند سال گذشته عملکرد خوبی داشته و به همت شما و همکارانتان تبدیل به یکی از پایگاه‌های قهرمانی کشتی فرنگی تهران شده است؟

– من به خاطر عشق و علاقه ای که به کشتی دارم و دینی که بر گردن خود احساس می کنم به نوجوانان در باشگاه یاسینی آموزش می دهم و در این چند سال هم نتایج خوبی کسب کردیم و خدا را شکر موفق بودیم. البته از وقتی که تصمیم گرفته‌اند باشگاه را از ما بگیرند و به خاطر منافع خودشان ظاهرا به یک “کباب فروش” دهند تا حدود زیادی این امکان از ما گرفته شده است.

*به یک کباب فروش؟

-بله. باشگاه یاسینی زیر نظر اداره ورزش و جوانان شمال غرب تهران است و حالا باشگاه را برای مزایده گذاشتند. با اینکه ما درخواست داده بودیم آقای علی ایلکا، مسوول اداره ورزش و جوانان شمالغرب تهران باشگاه را مجددا در اختیار ما قرار دهد اینکار را نکرد و ظاهرا باشگاه را به یکی از دوستان خود که معلوم نیست بقال است یا کباب فروش وعده داده است. در واقع فردی که تصمیم دارد باشگاه را اجاره کند هم خود از این موضوع راضی نیست و نمی‌خواهد کار به این شکل پیش برود؛ اما معلوم نیست که پشت پرده چه خبر است که حتی این اجازه را به او نمی دهند! این باشگاه پایگاه قهرمانی است و درآمدزا نیست. من وقتی که باشگاه را در اختیار گرفتم تبدیل به یک مخروبه شده بود؛ اما به خاطر عشق و علاقه ام به کشتی و اینکه علاقه‌مندان به این ورزش به خصوص نوجوانان بتوانند در این باشگاه، کشتی را به صورت اصولی و درست یاد بگیرند حدود 85 میلیون تومان از جیب خود هزینه کردم تا این به اصطلاح باشگاه، تبدیل به سالنی مناسب و در شان نام و جایگاه ورزش ملی ایران شود. حالا که می‌بینند باشگاه یاسینی زیبا و شکیل شده می‌خواهند آن را از ما بگیرند، این در حالی است که ما همیشه اجاره را به موقع و حتی بیشتر هم پرداخت کرده و به خاطر علاقه‌مندان به کشتی برای سالن هزینه کلان هم کرده‌ایم؛ اما حالا حتی نام من را از لیست افراد شرکت کننده در مزایده هم برداشته اند و در لیست‌ سیاهشان گذاشته اند. واقعا جای تاسف دارد. نمی‌دانیم بخندیم به این وضعیت یا غصه بخوریم. نمی‌دانم این دوستان برای پیشرفت ورزش تلاش می‌کنند یا برای زمین زدن آن. چرا تهران به این بزرگی با این همه استعداد سهم اش از المپیک باید تنها یک مدال برنز باشد؟! پس این دوستان چکار می‌کنند؟ به ما که می‌رسد می‌گویند باید مسوولان حراست ورود کنند، نمی‌دانم وقتی که باشگاه‌های درآمدزا را فضل و بخشش می‌کنند آقایان که باید حراست و نظارت کنند کجا هستند؟ اصلا معلوم نیست پشت این مزایده ها چه خبر است. ما که باشگاه درآمدزا نخواستیم، فقط می‌گوییم همین پایگاه قهرمان پروری باشد تا بتوانیم به کشتی مملکت خدمت کنیم. همین کارها را می کنند که وضع ورزش پایتخت این است. باشگاه های درآمد زا را هم به یک سری افراد غیر متخصص می دهند که خب دلشان هم برای ورزش نمی سوزد. چرا ما که یک عمر برای ورزش این کشور تلاش کرده و در بعد قهرمانی و مربیگری تلاش کرده ایم باید 3 ساعت پشت در اتاق فلان مدیر منتظر بمانیم، آن وقت افرادی که ارتباط دارند به راحتی بروند و بیایند و به خواسته ناحق خود برسند. نگران چه هستند که باشگاه را به ما نمی دهند. ما که از افراد عادی هم بیشتر اجاره پرداخت کردیم؟! این که باشگاه را به یک سری پیمانکار می دهند که هیچ چیز از ورزش نمی دانند و فقط به فکر جیبشان هستند درد آور است. من چیزهای زیادی می دانم و شک نکنید اگر به این بی عدالتی ها و باند بازی ها ادامه دهند هر آنچکه در این باره می دانم را بازگو خواهم کرد.

وضعیت باشگاه یاسینی قبل و بعد از از تحویل به محمد فقیری

* واقعا تمام این هزینه‌ها را خودتان شخصا انجام داده‌اید؟

– من تمام این هزینه ها را از جیب کردم و حالا این سوال را دارم که کدام یک از مسوولان ورزش از مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش گرفته تا رضا گل‌محمدی مدیر کل ورزش و جوانان استان تهران و علی ایلکا، مسوول اداره ورزش و جوانان شمالغرب تهران می آیند و از جیب خودشان برای ورزش هزینه می کنند؟! اما من به خاطر عشق و علاقه‌ام این کار را کردم و حالا دارند جواب این کار را با دادن باشگاه به فردی دیگر می‌دهند. باشگاه یاسینی سالها بود که یک کشتی گیر در سطح تهران هم به کشتی کشور معرفی نکرده بود؛ اما ما با سعی و تلاش خود در این چند سال کشتی گیران بسیاری را آموزش داده و به کشتی کشور معرفی کردیم که حتی در رقابت های قهرمانی ایران توانستند افتخار کسب کنند؛ اما متاسفانه حالا امکان ادامه فعالیت تا حدود زیادی از ما گرفته شده است، در حالی که ما هم همان مبلغی را بابت اجاره می دادیم که دیگران می دهند. من از آقایان می‌خواهم اگر از کشتی تهران حمایت نمی‌کنند حداقل چوب لای چرخ آن نگذارند. از آقای سلطانی‌فر می‌خواهم که نظارت بیشتر و بهتری به زیر مجموعه وزرات‌خانه‌اش داشته باشد و نگذارد افراد به خاطر منافع شخصی کشتی پایتخت را نابود کنند.

انتهای پیام

var d=document;var s=d.createElement(‘script’);

دسته‌بندی نشده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *