کارشناسان داوری در شبکه الکاس قطر تصمیم علیرضا فغانی درباره اخراج ایمن حسین را تایید کردند.
به گزارش سادس، شاید بتوان گفت تصمیم علیرضا فغانی برای اخراج ایمن حسین مهم‌ترین تصمیم و صحنه در جام ملت‌های آسیا تاکنون بوده است. فغانی در دیدار تیم ملی فوتبال عراق برابر اردن در حالی که بازی با گل ایمن حسین با پیروزی دو بر یک اردن دنبال می‌شد مهاجم عراق را به خاطر شادی گل جنجالی‌اش از بازی اخراج کرد.
واکنش‌ها به تصمیم فغانی همچنین ادامه دارد و با وجود اعتراض زیادی عراقی‌ها اما کارشناسان داوری تصمیم فغانی را تایید کردند.
همه کارشناسان داوری برنامه الکاس قطر تصمیم علیرضا فغانی را درباره ایمن حسین درست دانستند. از نظر آنها شادی گل ایمن حسین ناجوانمردانه و مبالغه‌آمیز بود؛ به طوری که داور بازی چهار بار سوت زد و از این بازیکن خواست که به زمین برگردد اما او این کار را نکرد. او یک بار با هواداران، دو بار با بازیکنان و بعد از بازگشت به زمین هم یک بار دیگر شادی گل داشت و به همین خاطر تصمیم داور درست بود.
کارشناس شبکه الکاس درباره این سوال که شادی گل اردنی‌ها بیشتر از عراقی‌ها وقت بازی را تلف کرد، گفت که شادی بازیکنان دو تیم متفاوت بود.
بیش از نیم‌میلیون امضا علیه فغانی
بیش از ۵۰۰ هزار عراقی در نامه‌ای به فیفا خواستار تعلیق فعالیت و محرومیت علیرضا فغانی شدند.
در این نامه که در سایت change.org منتشر شد آمده است: به عنوان هواداران سرسخت تیم فوتبال عراق از نتیجه آخرین بازی مقابل اردن شوکه شدیم. ایمن حسین، مهاجم کشورمان، هنگام شادی گل با کارت قرمز داور از بازی اخراج شد. این تصمیم نه‌تنها مشکوک بلکه قانونی هم نبود؛ چرا که داور دقیقا از شادی گل مشابه بازیکنان اردن گذشت اما همین شادی گل بازیکن ما را مستحق جریمه دانست. نقش داور تضمین بازی جوانمردانه و بی‌طرفی در هر مسابقه است. با این حال، این اتفاق تردیدهای جدی را در مورد توانایی فغانی در رعایت این اصول ایجاد کرده است. ذکر این نکته ضروری است که چنین ناهماهنگی‌هایی می‌توانند تأثیرات گسترده‌ای در حرفه بازیکنان و غرور ملی یک کشور بگذارند.
در این طومار از فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا خواسته شده است که علیرضا فغانی داور مسابقه را تا انجام تحقیقات کامل در مورد عملکردش در جریان بازی عراق و اردن تعلیق کنند.
پیش از این هم فدراسیون فوتبال عراق از فغانی به خاطر قضاوتش در بازی با اردن شکایت کرده بود.
انتهای پیام