نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: متاسفانه در طول این سال‌ها همواره جریان دانشجویی از بیرون گول خورده و آسیب دیده و بازی خورده و به حاشیه رفته است.
به گزارش سادس، روح الله ایزدخواه در نشست مطالبه و پرسش و پاسخ دانشجویی به همراه علی خضریان نماینده تهران که از سوی بسیج دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه شهید بهشتی عصر امروز برگزار شد، بیان کرد: جنبش دانشجویی در کشور ما از سال‌ها قبل فعال و بیدار بوده است، اما این بدین معنا نیست که آسیب نداشت. خیلی از حرکت‌ها مبتکرانه ابتدا انقلاب اساسا با موثرین نهضت ها دانشجویی شکل گرفت؛ مانند جهاد سازندگی. سپس جهاد دانشگاهی اساسا در خود بستر دانشگاه شکل گرفت. حتی امروز در حوزه دانش بنیان نیز دانشجوها حضور فعال‌تری نسبت به استادها در دانش بنیان دارند. یکی از بزرگ‌ترین آسیب جنبش دانشجویی این بوده از بیرون منحرف می شده و گروه‌هایی از بیرون دوست داشتند سوار بشوند بر جنبش ها دانشجویی و صورت مسئله واقعی جنبش دانشجویی را به مسائل کذب و بی اساس تبدیل کنند.
وی در ادامه اظهار کرد: مثلا در سال ۸۱ بحث عدالت خواهی و مبارزه با فقر و تبعیض در بدنه دانشجویی جدی شد. بنده دانشجو ارشد بودم. به یکباره اتفاقی افتاد و آقایی بحث‌های پرتی در خصوص ائمه (ع) کرد و یک آقایی حکم اعدام زد. کلی تشکل‌های دانشجویی زد و خورد داشتند سر یک بحث پرتی که یک آقایی کرد و یک قاضی هم حکم اعدام داد. در حالی که مملکت در آن دوران موضوعات مهم تری داشت؛ زمان تلف شد. همواره از بیرون جریان دانشجویی گول خورده و آسیب دیده و بازی خورده و حاشیه رفته است.
نماینده مردم تهران در مجلس تصریح کرد: شاه کلید پیشرفت کشور در دست دانشجویان و جنبش‌های جوانان است. نگاه کاریکاتوری که در ذهن ما می‌کنند که با یک کلید کشور پیشرفت می‌کند غلط است. ما باید برای رسیدن به این پیشرفت تلاش کنیم. هماهنگی بین دستگاه‌های مختلف ایجاد کرده و نهاد علم را به نهاد علم مسئله تبدیل کنیم. حال مسئله می شود اختلاط سلف؟ آیا این آرمان است که برای آن بجنگیم؟ این از چه قاموس آرمان خواهی برخاسته که شعار دانشجو شود؟ در دانشگاه‌های خارج نیز پوشش حدی دارد. دانشگاه محیط علم و پژوهش است. این است آزادی که دنبال آن بودیم؟ هنوز کشور در استثمار خام فروشی وارداتی است. دانشجو باید برخیزد که این باور را در مسئولان بخشکاند که چاه نفت را ببندد.
وی در ادامه تاکید کرد: دانشگاه باید دیدبان پیشرفت باشد. باید از سیاست زدگی و رای های احساسی در بیاییم. مردم باید به برنامه واقعی رای دهند. این‌ها نیاز به روشن گری دارد. این روشنگری بر عهده دانشجو است. عدالت خواهی از کف دانشگاه به وجود آمد. اعتراض و انتقاد باید محکم گفته شود، اما اینکه عده ای انگیزه و عدالت خواهی دانشجو را به مزخرف ترین و پست ترین خواسته ها تبدیل می‌کنند اشک آور است. خواهر عزیزی که موهای خود را در محیط دانشگاه بیرون می اندازد آیا فضایی برای علم آموزی باقی می گذارد؟
ادامه دارد