نقش مردم و کسانی که قرار است سهام دو باشگاه را بخرند، این وسط چیست؟ آیا آنها قرار است فقط پول بدهند و یک برگه‌ای به اسم سهام داشته باشند یا قرار است اتفاقات دیگری بیفتد؟
به گزارش سادس، روزنامه ایران ورزشی نوشت: «ورود استقلال و پرسپولیس به فرابورس با هزار و یک اما و اگر. در این بین دو سؤال اساسی وجود دارد که شاید در لابه‌لای همه ابهامات گم شده باشد. دو سؤال اساسی که مسئولان مربوطه باید به آن جواب بدهند و از این بگویند که نقش مردم و کسانی که قرار است سهام دو باشگاه را بخرند، این وسط چیست؟ آیا آنها قرار است فقط پول بدهند و یک برگه‌ای به اسم سهام داشته باشند یا قرار است اتفاقات دیگری بیفتد؟
سؤال اول
هیأت‌مدیره فرابورس هشتم اسفند شروط پنج‌گانه‌ای برای درج نماد استقلال و پرسپولیس روی تابلوی فرابورس اعلام کرد که همان روز قربان‌زاده، رئیس سازمان خصوصی‌سازی، مصاحبه کرد و گفت: «تمامی این شروط محقق شده‌اند.» پس از این اظهار نظر بود که فرابورس هم از موضع خودش کوتاه آمد و دیگر مخالفتی با عرضه سرخابی‌ها نداشت! این در حالی است که از زمان واگذاری استقلال و پرسپولیس به فرابورس این شائبه ایجاد شده که دولت قصد دارد به هر قیمتی که شده این عرضه را انجام بدهد اما شروط پنجگانه چه چیزهایی بوده‌اند؟
از جمله شروط پنجگانه این بود که مالکیت برند استقلال و پرسپولیس از وزارت ورزش به خود دو باشگاه واگذار شود. تکمیل اعضای هیأت‌مدیره و ثبت آن نزد اداره ثبت شرکت‌ها دیگر شرط فرابورس بود. مالکیت کمپ ناصر حجازی و ورزشگاه مرغوبکار و ورزشگاه شهدای گمنام یکی دیگر از شروط فرابورس بود که روی آن تأکید زیادی داشت. ارزشگذاری سهام دو شرکت توسط شرکت‌های تأمین سرمایه و مشاور سرمایه‌گذاری، شرط مهم دیگری بود که طبق گفته قربان‌زاده محقق شده است.
حال سؤالی که پیش می‌آید این است که اگر تمام این شروط محقق شده، چرا مدارک و مستندات آن منتشر نمی‌شود؟ اگر اصرار دارید که این شروط محقق شده، چرا نماد استقلال و پرسپولیس در «بازار پایه نارنجی فرابورس» درج شده که مربوط به غیر شفاف‌ترین شرکت‌ها است و در بازارهای اول و دوم فرابورس درج نماد نشدند؟
سؤال دوم
از سال‌ها قبل که بحث واگذاری استقلال و پرسپولیس مطرح شد، منظور و مقصود از انجام این کار خلع ید دولت از اداره این دو باشگاه بوده تا اداره آنها به بخش خصوصی سپرده شود و دولت دیگر نقشی در اداره آنها نداشته باشد اما در روش فعلی، فقط قرار است بخشی از سهام باشگاه‌ها عرضه شود و در نهایت دولت همچنان سهامدار عمده و اصلی دو باشگاه است که اداره دو باشگاه را بر عهده دارد.
دلیل اصرار دولت بر اداره استقلال و پرسپولیس و دست‌نکشیدن از مالکیت آنها چه چیزی می‌تواند باشد؟
نوع واگذاری استقلال و پرسپولیس، افزایش سرمایه از محل صرف سهام با سلب حق تقدم دولت است. این نوع از واگذاری را می‌توان نوعی تأمین مالی برای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دانست نه خصوصی‌سازی! به عبارتی حدود ۷۰۰ میلیارد تومان نقدینگی به دو باشگاه تزریق می‌شود که مباحث مالی آنها را سر و سامان می‌دهد ولی عملاً مدیریت دو باشگاه در اختیار دولت می‌ماند و دولت بدون این که مدیریت باشگاه‌ها را از دست بدهد، مشکل مالی آنها را هم حل کرده است.
دولت گام مهمی را برای واگذاری دو باشگاه مهم ایران برداشته است اما نوع این واگذاری که شما یکی از مسئولان مستقیم آن هستید به شکلی است که ابهام‌های زیادی را به وجود آورده است؛ بخصوص در زمینه دریافت پول از مردم؛ مردمی که در یکی، دو سال قبل سرمایه‌شان در بورس را از دست دادند و یک‌جورهایی اعتماد خودشان را از دست داده‌اند. بهتر است در این باره توضیحات لازم را بدهید که نقش مردم در این واگذاری چه چیزی است و آیا قرار است فقط آنها خریدار سهام باشند و استقلال و پرسپولیس فقط اسمی واگذار شوند یا…»
انتهای پیام