لبو سرشار از آنتي اکسيدان است،رنگدانههاي بيهمتاي آن، از بدن در برابر بيماريهاي قلبي عروقي محافظت کرده و سطح کلسترول خون را پايين ميآورند و خاصيت ضدپيري دارند.
در هر 100 گرم از آن، 380 ميلىگرم پتاسيم وجود دارد که به کاهش فشار خون کمک مىکند.
فيبر زياد موجود در آن، موجب کاهش سطح کلسترول خون و کاهش خطر بروز سکتههاي قلبي در بيماران قلبي است.
گفتني است، چغندر قرمز به دليل داشتن مواد مغذي آهن در کنار اسيد فوليک از بروز کمخوني جلوگيري ميکند.
مفيدترين و بهترين بخش چغندر، برگ آن است و بعد ساقههاي آن و بعد از آن ريشه که پخته آن لبو نام دارد. قند ريشه چغندر براي مبتلايان به ديابت مضر است.
لبو به دليل داشتن فيبر که خاصيت کاهش چربي خون را دارد و همچنين اسيدفوليک، بايد در سبد غذايي بيماران قلبي قرار گيرد. افراد ميتوانند با مصرف 105 گرم چغندر قرمز، 53 درصد اسيدفوليک مورد نياز بدن را تأمين کنند. رنگ ارغوانى چغندر به دليل وجود ترکيبى به نام بتاسيانين است که خاصيت ضد سرطانى داشته و از بروز سرطانها بهخصوص سرطان کولون جلوگيرى مى کند.
در هر 100 گرم از آن، 380 ميلىگرم پتاسيم وجود دارد که به کاهش فشار خون کمک مىکند فيبر زياد موجود در آن، موجب کاهش سطح کلسترول خون و کاهش خطر بروز سکتههاي قلبي در بيماران قلبي است. گفتني است، چغندر قرمز به دليل داشتن مواد مغذي آهن در کنار اسيدفوليک از بروز کمخوني جلوگيري ميکند.
چغندر دو نوع است؛ يک نوع آن چغندر معمولي است به رنگ بنفش تيره يا قرمز (لبو) و نوع ديگر آن چغندر قند است و به رنگ زرد روشن است براي آنکه پوست چغندر پخته به آساني کنده شود، بايد وقتي گرم است از آب گرم بيرون آورده و درون آب سرد قرار دهيد تا به راحتي پوست آن جدا شود.
چغندر داراي پروتئين، ويتامينهاي A، B1، B2، B3 و C ، مواد قندي و املاح معدني چون فسفر، کلسيم و آهن است.
خواص غذايي و دارويي چغندر
1. طبيعت چغندر گرم وتر است.
2. مصرف چغندر بيماري جذام را از بين ميبرد.
3. چغندر، عقل را زياد ميکند.
4.شيره چغندر يکي از بهترين شيرههاي سبزي است که به ساختن گلبولهاي قرمز خون کمک ميکند، خون را تصفيه کرده و جريان خون را بهبود ميبخشد. از اين رو مصرف چغندر به خانمها بسيار توصيه ميشود.
5.چغندر قرمز يا لبو به دليل داشتن فيبر فراوان که خاصيت کاهش چربي خون را دارد و همچنين اسيد فوليک، بهتر است در سبد غذايي بيماران قلبي و زنان باردار قرار بگيرد.
6.لبو داراي مقادير فراوان آهن در کنار ويتامين ث و اسيدفوليک است که از بروز کم خوني در افراد بهويژه دختران جوان ممانعت ميکند.
7. چغندر ملين، نرمکننده و ادرارآور بوده و در رفع يبوست نقش عمدهاي را ايفا ميکند. همچنين اهميت بسزايي در دستگاه گوارش دارد.
8. درمانکننده التهاب مجاري ادرار است.
9. چغندر براي درمان التهاب مثانه، بواسير و بيماريهاي پوستي بسيار مفيد است. اشتها را نيز زياد ميکند.
10. چغندر مانند هويج داراي کاروتن است که در معده تبديل به ويتامينA ميشود.
11. مدر، اشتها آور و آرام بخش است، کار عضلات را تقويت ميکند، خون را بند ميآورد، معده را تقويت ميکند، اسهال خوني را متوقف ميسازد.
12. آب پخته شده آن براي درمان التهاب مثانه، يبوست، بواسير و بيماريهاي پوستي مصرف ميشود.
13. آب چغندرخام را بگيريد و با ماست مخلوط کنيد و صبح ناشتا بخوريد و هر روز تکرار کنيد از سفيد شدن موها جلوگيري ميکند.
14.هر شب با آب گرم پخته آن موضع را بشوييد، ترک خوردگيهاي پوست که از سرماخوردگي باشد را برطرف ميکند.
15. آن را بپزيد و با آب نيم گرم آن تنقيه کنيد ورم روده را درمان ميکند.
تذکر: اسراف در خوردن آن تهوع آور است و دل پيچه ايجاد ميکند.