اکثر منابع جمع آوری شده توسط بانک ها را سپرده های بلندمدت تشکیل می دهد و به همین دلیل سود بالاتری نسبت به سایر سپرده های کوتاه مدت پرداخت می شود.
سپرده های بلندمدت اینگونه است که مشتری اعلام می کند برای مدت مثلا یک سال به پول خود نیاز ندارد و آن را در اختیار بانک قرار می دهد و بانک نیز به طبع این سپرده گذاری سود علی الحسابی را به حساب مشتری واریز می کند.
به دلیل اطمینان خاطر بانک از ماندگار بودن آن برای مدت یک سال می توان برنامه پرداخت تسهیلات برای این نوع سپرده ایجاد کرد و معمولا مشتری تا پایان سررسید به سپرده خود دست نمی زند.
اما سوال اینجاست که در سررسید سپرده چه اتفاق می افتد؟
برخی مشتریان به سررسید سپرده هایسان در بانک ها حساس هستند و در تاریخ مشخص به جهت تعیین تکلیف به بانک مراجعه می کنند اما برخی دیگر تصور می کنند در صورت عدم مراجعه بانک با همان شرایط قبلی سپرده را تمدید می کند.
این یک اشتباه رایج در بانک ها بوده و معمولا از این اشتباه نیز تنها مشتریان ضرر می بینند.
به عنوان مثال سال گذشته نرخ سود سپرده ها ۲۰ درصد بوده و سپرده گذاری حساب یک ساله ۲۰ درصدی باز کرده است اما در سال جاری و در تاریخ سررسید نرخ سود یکساله به ۱۵ درصد کاهش یافته است و مشتری به بانک مراجعه نمی کند.
مشتری تصور می کند با همان ظرایط قبل (یعنی نرخ ۲۰ درصد ) سپرده اش تمدید شده اما اینگونه نیست و سپرده به نرخ ۱۵ درصد تمدید شده است و احتمالا این نرخ مورد نظر و رضایت مشتری نیست.
به همین جهت است که همواره توصیه می شود حتما در سررسید سپرده ها به بانک و موسسه اعتباری که در آن حساب باز کرده اید مراجعه کنید تا اگر نرخ سال جاری مورد رضایتتان نیست فکری برای سپرده خود بکنید.
معمولا در بانک ها و موسسات مالی و اعتباری در کشورمان به جهت جلب رضایت مشتری و عدم خروج منابع نرخ های ترجیحی متفاوت به مشتری پیشنهاد می کنند تا رضایت وی جلب شود.