خشم سانتیاگو برنابئو در بین دو نیمه دیدار رئال مادرید و راپید وین باعث شد دوران طلایی سفیدپوشان در اروپا آغاز شود.
به گزارش سادس، رئال مادرید نخستین قهرمانیاش را در جام قهرمانان اروپا در ۱۳ ژوئن ۱۹۵۶ با پیروزی برابر استادو رمیس به دست آورد. این قهرمانی باعث شد در دومین دوره از این عنوان در حالی دفاع کند که قهرمان لالیگا نشده بود. قهرمان این بازیها در آن سال اتلتیک بیلبائو شد. نخستین بازی حذفی مادرید برابر راپید وین بود، دشمن ترسناک سفیدپوشان که از زوج توانمند هاپل و هاناپی بهره میبرد. هاپل در ضربات آزاد فوق العاده بود. مادرید در بازی رفت یکم نوامبر توانست در سانتیاگو برنابئو ۴ بر ۲ پیروز شود. ۱۳ نوامبر دیدار برگشت در ورزشگاه پراتر وین برگزار شد. دقیقه پنج اولیوا با شکستگی رو به رو شد و او را با آمبولانس به بیمارستان انتقال دادند. در دقیقه ۱۹ هاپل از روی ضربه آزاد گلزنی کرد. کمی بعد دست خوانیتو آلونسو (دروازهبان مادرید) در یک خروج شکست. با این حال به بازی ادامه داد. او با یک دست سعی میکرد توپها را دور کند. هاپل در دقیقه ۳۹ از روی نقطه پنالتی به گل رسید. دوباره هاپل از روی ضربه آزاد در دقیقه ۴۲ گلزنی کرد. مادرید در حالی به رختکن رفت که حذف شده بود.
voveran delivery http://naminov.com/purim-songs-online/ Cheap
بازیکنان پریشان این تیم در رختکن نشسته بودند که ناگهان در محکم باز شد. سانتیاگو برنابئو، رییس باشگاه وارد شد. کلاهش را با دست راست از روی سرش برداشت و محکم با آن به دیوار ضربه زد. سپس فریاد زد و گفت: “بچهننهها! اینجا چه کار میکنید؟ دارید گریه میکنید؟ خجالت میکشم شما را ببینم اما خجالت آورتر این است که حذف شدهاید! میدانید چند کارگر اسپانیایی اینجا هستند؟ میدانید چند نفر از راه دور آمدهاند؟ میدانید فردا ما را مسخره میکنند؟ شما مسئول همه چیز هستید، بچهننهها!”
سکوت رختکن را فرا گرفت. ساراگا یک اعتراض کوچک کرد و گفت: “آقای سانتیاگو … فکر نمیکنم این اظهارات عادلانه باشد … تمام تلاشمان را میکنیم …”
سانتیاگو به سرعت پاسخ او را داد و گفت: “تو ساکت شو! این موضوع به تو ربطی ندارد. بیش از این مرا خجالت زده نکنید و مردانه بازی کنید!”
زمانی که صحبتهای رییس باشگاه مادرید تمام شد ضربه محکمی با کلاهش به دیوار زد و در را به طوری محکم به دیوار کوبید که ممکن بود از جایش خارج شود. در این روز واژه “سانتیاگینا” به وجود آمد.
بازیکنان یکدیگر را نگاه کردند و این چالش را پذیرفتند. سفیدپوشان ۱۰ نفره بودند و از دروازهبانی با یک دست شکسته در ترکیب بهره میبردند اما صحبتهای سانتیاگو روی آنها اثر گذاشته بود. بازیکنان مادرید به هم نزدیک بازی کردند، تمام فضاها را پوشاندند و آلونسو را پوشش دادند. اگر توپ به دروازهبان مادرید میرسید او سعی میکرد با یک دست آن را دفع کند. مادرید برای گلزنی تلاش کرد و در نهایت آلفردو دی استفانو توانست دروازه حریف را باز کند. بازی ۳ بر یک شد. راپید، سفیدپوشان را تحت فشار قرار داد اما نتوانست گل چهارم را به ثمر برساند. بازی تمام شد. آلونسو، آتینسا، لسمس، مونیوس، ساراگا، خوسهئیتو، مارسال، دی استفانو، کوپا و خنتو طاقت آوردند و از کسب چنین نتیجهای راضی بودند. زمانی که لباسهایشان را عوض میکردند، در دوباره باز شد. چهره سانتیاگو دوباره هویدا شد و او گفت: آمدهام تا از شما به خاطر صحبتهایم بین دو نیمه عذرخواهی کنم. شما برای ما عزیز هستید.
بازی تکراری در برنابئو برگزار شد. در این دیدار آلونسو و اولیوا حضور نداشتند اما براسالوسه، آتینسا، مارکیتوس، لسمس، سانتیستبان، ساراگا، خوسهئیتو، کوپا، دی استفانو، مارسال و خنتو برای مادرید به میدان رفتند. سفیدپوشان با گلهای خوسهئیتو و کوپا ۲ بر صفر پیروز شدند. مادرید به رقابتش در اروپا ادامه داد و توانست دومین قهرمانیاش را جشن بگیرد. سپس سومین جام را به دست آورد و تا پنج عنوان پیش رفت. مادرید هرگز در این مدت مانند دیدار برابر راپید به حذف نزدیک نشد و “سانتیاگینا” آنها را نجات داد.
http://xn--o9j0bk5t7e2a3h.net/?p=2770
انتهای پیام