تکرار دیدن عکس گرفتن یک نفر با دوربین موبایلش از سوژه ای که در عرف رایج ارزشی ندارد؛ این روزها موجب تعجب کسانی می شود که با بازی های اندرویدی مأنوس نیستند. آن هم بازی Pokemon Go که کمتر از 3 هفته است به میدان آمده اما در ۱۹ روز اول ۷۵ میلیون بار دانلود شد و تعداد جست‌وجوهای اینترنتی مرتبط با این بازی چنان رکوردی زد که خبرساز شد.
اماپوکمون_گو از زاویه امنیتی هم این روزها گرد و خاک زیادی کرده است. نه فقط در ایران که در بسیاری از کشورها؛ مثلا واشنگتن پست هفته قبل نوشت: «از مشکلات دیگر ایجاد شده توسط این بازی می توان به افرادی اشاره کرد که برای گرفتن جانوران این بازی، به موزه ها، سازمان ها و ادارات مختلف وارد می شوند. مکان هایی که به هیچ وجه برای یک بازی مناسب نیستند. یک مسئول موزه اظهار کرده است ساختمان این موزه در روزهای اخیر مملو از افرادی شده است که به دنبال جذب موجودات این بازی هستند.»
موضوع در ایران کمی فرق دارد. وقتی با قرار دادن یک نمونه کمیاب و پرامتیاز، توانستند در برابر دفتر یکی از مراجع تجمع ایجاد کنند؛ ناخودآگاه یاد همکاری توئیتر با فتنه گران در انتخابات88 افتادم که با تأخیر طرح‌های تعمیر و نگهداری نرم افزارش به درخواست وزارت خارجه آمریکا و برای کمک به اغتشاشگران، نشان داد موسسات به ظاهر مستقل چقدر تابع خواست حاکمیت آمریکا هستند.
حالا فکر کنید قرار دادن یک پوکمون نایاب در نقطه ای که تصاویر آن برای آمریکا مهم است، یا نقطه ای که می خواهد با ایجاد تجمع در نظم آن اختلال کند و … چقدر می تواند برای به کار گرفتن شهروندان ایرانی برای مقاصد آمریکا مفید باشد…
?تجمع دهه هشتادی ها و دهه هفتادی ها با یک سازماندهی فضای مجازی؛ اقدام رسانه های اپوزسیون برای آموزش شهروندخبرنگاران به بهانه های کاملا غیرسیاسی و … نشان می دهد که دشمن روی فضای سایبری برای #انتخابات96 برنامه بلند مدت دارد.