زنان و دختران از لوازم آرایش به عنوان ابزاری برای رقابت در جلوه های زیبایی استفاده می کنند و با فراگیر شدن آرایش سلیقه مردان نیز دچار تغییر شده است.
به گزارش سادس به نقل از نکته آنلاین؛ آرایش غلیظ کم کم به امری بدیهی و عادی در جامعه ایران تبدیل شده است.
دختران و زنان در هر سن و سالی، مجرد و متاهل همگی به سمت آرایش افراطی گام بر می دارند و انگار آرایش تبدیل به اصولی از زندگی آنان شده است.
این امر برای مردان نیز به موضوعی طبیعی و عادی بدل کشته و حساسیت های گذشته نسبت به آرایش همسر، خواهر، دختر و … کمتر وجود دارد.
زنان متاهل برای آنکه از غافله عقب نمانند و خود را در دل همسرشان جا کنند به مانند دختران جوان و دم بخت و چه بسا بدتر، آرایش می کنند و این معضل اجتماعی کم کم به عادت تبدیل شده است و مردان نیز حساسیتی نسبت به آرایش همسرشان ندارند و برخی از آنها نیز گمان می کنند اگر همسرشان آرایش نکند مورد تمسخر و عقب مانده شمرده می شود.
پسران جوان و مجرد برای یافتن همسر به دنبال زیبایی و خوشکلی طرف مقابل خود هستند و یکی از اولویت های اصلی پسران برای ازدواج، ظاهر دختران است و دختران نیز از آرایش به عنوان ابزاری برای دست یافتن به خواسته های خود استفاده می کنند.
به نظر می رسد سلایق برای تشخیص زیبایی در جامعه ایران در حال تغییر است و بر خلاف گذشته آرایش داشتن، امری مضموم و نامطبوب نیست.
باور لزوم آرایش کردن برای حضور در اجتماع، می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل گردد و در جامعه فراگیر شود.
این فراگیری را می‌توانیم در کاهش سن استفاده از لوازم آرایش ببنیم در حال حاضر دختران نوجوان ما در مقاطع راهنمایی نیز از مواد آرایشی استفاده می‌کنند این در حالی است که تا پیش از این آرایش دختران پیش از ازدواج یک تابو محسوب می‌شد، اما به مرور و آرام آرام آرایش زیاد شد و همه اقشار و سنین سرایت کرد.
اگر یک نوجوان ایرانی تمایلی به استفاده از لوازم آرایشی نداشته باشد، از سوی هم‌سالان خود “عقب‌افتاده” تلقی می‌شود و تحت فشاری قرار می‌گیرد که مقاوت با آن کار ساده‌ای نیست.
می‌توان به دخترانی اشاره کرد که در ابتدای ورود به دانشگاه ظاهری ساده دارند، اما پس از گذشت مدت زمانی شروع به استفاده از لوازم آرایشی می‌کنند و در نهایت به نقطهای می‌رسند که بدون آرایش نمی‌توانند در جامعه حضور پیدا کنند.
از سوی دیگر کمبود اعتماد به نفس و محبت از سوی خانواده از عوامل اصلی در گرایش به استفاده از لوازم آرایشی است.
افراد جامعه که اعتماد به نفسی شکست خورده دارند، تلاش می‌کنند تا آن را به نحوی جبران کنند و “لوازم آرایش” یکی از راه‌های آن است! هرچند که آرایش کردن نمی‌تواند شکست‌ها را جبران کند، اما فردی که اعتمادش به خود دچار تزلزل شده به اشتباه از آن مدد می‌جوید.
این فرد تنها یک فرد نیست و بخش زیادی از جامعه را شامل می‌شود، افراد تلاش می‌کنند تا زمانی را صرف دور شدن از استرس‌هایشان کنند و برچیز دیگری متمرکز شوند.
برای مثال دختری که با خانواده‌اش در تنش است، زنی که دچار شکست عاطفی شده و… سعی می‌کند تا با “عاملِ حواس‌پرتی” همچون آرایش کردن رنج و درد را کمتر متوجه شود. اما این عامل تنها به افراد در زمان کوتاهی کمک خواهد کرد و پس از آن مجددا افراد به همان استرس‌ها و مشکلات همیشگی‌اشان بازمی‌گردند.
آمار استفاده از مواد و لوزام آرایشی در سال های اخیر در ایران بسیار نگران کننده است به طوری که ایران رتبه دوم در مصرف لوازم آرایشی را در میان کشورهای خاورمیانه و رتبه هفتم را در کل جهان به خود احتصاص داده است و جالب اینجاست که 80 درصد لوازم آرایشی در کشور از طریق قاچاق وارد کشور می شود.
لوازم آرایشی در ایران 93 درصد در میان زنان و 7 درصد در میان مردان مصرف می‌شود.
بنابر آخرین آمارهای جهانی، 14 میلیون زن ایرانی 2.1 میلیارد دلار از بازار 7.2 میلیارد دلاری فروش لوازم آرایش خاورمیانه را به خود اختصاص داده‌اند.
این میزان تاکنون روندی تصاعدی داشته و مصرف لوازم آرایشی همه اقشار و سنین زنان جامعه را کم و بیش درگیر کرده است تا جایی که سن استفاده از لوازم آرایشی در ایران به 14 سال رسیده است.