نوزادی که تنها در بیمارستان بستری شد و تنها هم فوت کرد. در پنجمین روز از مرگ این نوزاد، اعضای جمعیت امام علی(ع) برایش، مراسم سوگواری برگزار کردند. آنها از او، بهعنوان کودک بینشانی یاد کردند که غریبانه قربانی موادمخدر شد. «رویا»، صبح جمعهای که گذشت، پس از نزدیک به سه هفته بستری در بخش کودکان بیمارستان لقمان، جان باخت. او را در یکی از بیمارستانهای ورامین رها کرده بودند، اما به دلیل وخامت حال او، درپی سوءتغذیه شدید و اوردوز با موادمخدر، به بیمارستان لقمان تهران منتقل شد. او اما، تاب آنهمه رنج را برنیاورد و تسلیم مرگ شد.
نیما مختاریان از اعضای جمعیت، نخستین کسی بود که در این مراسم سوگواری، میکروفن را به دست گرفت و از وضع این نوزاد، گفت؛ «با توجه به وضع رویا، قطعا مادر و پدرش درگیری شدیدی با اعتیاد و بیخانمانی داشتند، مادر، رویا را باردار میشود و درنهایت پس از به دنیا آوردنش او را در یکی از بیمارستانهای ورامین، رها میکند، هیچکس نمیداند رویا درچه شرایطی زندگی کرد، متاسفانه پس از انتقال این نوزاد به بیمارستان، هیچ ساختاری برای کمک و حمایت از او وجود نداشت.» او ادامه داد: «این نوزاد چهارماهه به خاطر شرایط جسمانی ضعیف، حتی توانایی مکیدن شیر را هم نداشت، حال رویا آنقدر وخیم بود که درنهایت در بیمارستان جانش را از دست داد، داستان غمانگیزی که بارها تکرار شده و بچهها را یا به کام مرگ برده یا کاری کرده که آنها با یک زندگی نباتی سر از پرورشگاهها دربیاورند. این نوزاد به اجبار معتاد شده بود.»
در ادامه این مراسم، سارا رضایی، مسئول کمیته پیگیری درمان جمعیت امام علی(ع) هم به ساختار فقر و حاشیهنشینی در مناطق آسیبدیده اشاره کرد: «متاسفانه هیچ نوع پیگیری از این معضل مشاهده نمیشود، همه اینها درحالی است که اصلیترین قربانیان این آسیبها کودکان ما هستند.» او معضل مادرانی که کودکان معتاد به دنیا میآورند را هم مورد توجه قرار داد: «هیچ اقدامی برای کاهش یا پیشگیری از بارداری این مادران نمیشود، ما مادرانی را داریم که به خاطر اعتیادی که دارند، کودکان را با هدف فروش به دنیا میآورند. ما درسال ٩٣ هم نوزادی به نام عرشیا داشتیم که درست مانند رویا، در منطقه خط لب شوش جانش را از دست داد.»
این عضو جمعیت امام علی(ع) از پروسهای که در بیمارستانها برای مراقبت از این کودکان انجام میشود، هم انتقاد کرد: «زمانی که این کودکان وارد بیمارستان میشوند، هیچ همراهی برای او درنظر گرفته نمیشود، ما طرح سلامتیار داریم اما درموقع عمل، هیچکس کمک نمیکند، هیچکس از این کودکان در بیمارستانها حمایت نمیکند. ازسوی دیگر، بیمارستانها تا زمانی که نوزاد اوردوز نکرده باشد، برای ترک اعتیاد او اقدام نمیکنند. حتی اگر جواب آزمایش اعتیاد مثبت باشد، هم کاری نمیکنند.»
او ادامه داد: «درکنار همه اینها اورژانس اجتماعی بهعنوان حامی کودکان بدسرپرست یا درگیر اعتیاد، شناخته میشود اما کیفیت خدماترسانی آنها پایین است، ما خیلی از موارد را به آنها اطلاع میدهیم اما متاسفانه اقدامی نمیکند.»
در ادامه این مراسم، شارمین میمندینژاد، مدیرعامل جمعیت خیریه امام علی(ع) هم با اظهار تاسف از اتفاقی که برای این نوزاد رخ داده، گفت: «برای من مرگ رویا، از مرگ فرزندم هم سختتر است، متاسفانه ما درگیر این مقوله هستیم، به گفته مسئولان متاسفانه در تهران سه تا چهار کودک با اعتیاد به دنیا میآیند.» او به یکی از این موارد اشاره کرد: «ما موردی را میشناختیم که مادر معتاد تنها برای تأمین هزینه اعتیادش، فرزندانش را میفروخت، او حتی برای ساکت کردن این بچهها، به آنها گِل میداد. هر چهار بچهاش را هم فروخته بود.» او با بیان اینکه نزدیک به دومیلیون کودک کار درکشور وجود دارد، گفت: «کجدارومریز کارکردن در مقوله اعتیاد، شرمآور است.» او ادامه داد: «٢٠سال پیش که ما کارمان را شروع کردیم، نوزادی مانند رویا جانش را از دست داد، حالا ٢٠سال از آن زمان گذشته اما همان اتفاق تکرار شد، ما همچنان تنها هستیم.»
درپایان این مراسم هم بیانیه جمعیت امام علی(ع) خوانده شد. دربخشی از این بیانیه آمده: «رویای کوچک، نخستین قربانی معصوم این عرصه نیست و بیشک با کمکاری و بیتوجهی که در جامعه به چشم میخورد، آخرین قربانی هم نخواهد بود.» درهمین بیانیه برخی از خواستههای جمعیت امام علی(ع) برای کاهش وقوع چنین اتفاقاتی عنوان شد: «تدوین و اجرای سریع سیاستهای پیشگیرانه برای ممانعت از افزوده شدن بر شمار کودکان مبتلا به درد اعتیاد، اقدام عاجل سیستماتیک برای شناسایی مادران مبتلا به اعتیاد در بیمارستانها و سرکشی و مراقبت از نوزدانی که حین تولد دچار اعتیاد بودهاند. پیشبینی مراکزی برای مراجعه مادران معتاد برای به امانت گذاشتن فرزندان درصورت نبود امکان نگهداری به صورت داوطلبانه، برنامهریزی جامع و اقدام فوری برای رفع سوءتعذیه کودکان ساکن مناطق فقیر و بهویژه آسیبدیدگان از اعتیاد، ازجمله مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد.» آنها همچنین خواستند تا اورژانس اجتماعی تقویب و سیستمهایی برای نظارت بر کودکان در معرض آسیب طراحی شود.