بازهم سال دیگری رو به پایان است و مردم به روال هر سال در تکاپوی آمدن بهار هستند. این را می شود از شلوغی خیابان ها ،مغازه ها ،بازارها و شور و شوق مردمی فهمید که هنوز هم خرید شب عید را به عنوان یک رسم کهن تعطیل نمی کنند.
در این میان یکی از مکان هایی که به عنوان محلی برای خرید آسان و مناسب ایجاد شده نمایشگاه های بهاره است. نمایشگاه‌های بهاره تند و تند و پشت سرهم توسط بخش خصوصی یا دولتی وهمه در فضای مصلی و چند نقطه دیگر در تهران برگزار می‌شوند. در همین مصلی تهران از ۵ اسفند ماه نمایشگاه بهاره‌ای آغاز شده که تا فردا ادامه دارد همچنین از ۱۵ اسفند نمایشگاه بهاره دیگری بطور همزمان در مصلی و برخی نقاط دیگر کشور آغاز می‌شود که تا ۲۷ اسفند ادامه دارد و باز از ۲۱ تا ۲۷ اسفند نمایشگاه بهاره دیگری توسط بخش خصوصی برگزار خواهد شد. این نمایشگاه‌ها همگی بطور همزمان در ۵ نقطه تهران شامل ارم، ولایت، حکیمیه، خاوران و مصلی برگزار خواهند شد. این نمایشگاه ها که با وجود مخالفت های اصناف ایران به دلیل جذب مشتری در آن ها و کاهش مشتری بازاریان در ایام شب عید ایجاد شده گاهی سطح بسیار نازلی دارند و موجب نارضایتی مردم و خریداران می شوند.
به مصلی و نمایشگاهی که در آن جا برپا شده است سری می‌زنیم نمایشگاهی که بی‌شباهت به بازارهای هفتگی و محلی نیست؛
در این نمایشگاه سالن های متعددی وجود دارد که در ورودی ، نوع محصولات غرفه های آن را مشخص کرده اند.سالن پوشاک بانوان،پوشاک آقایان ،لوازم خانگی ،اقلام خوراکی و ….البته در برخی سالن ها هم در یک بی نظمی و کج سلیقگی همه محصولات بی ربط در کنار هم به فروش می رسند.به طور مثال کنار غرفه فرش های دستباف غرفه کیف و کفش و روبروی آن غرفه فروش لوسترهای تزئینی است.
از همان بدو ورود و با یک نگاه گذرا کاملا می شد دریافت محصولاتی که اینجا ارائه شده از کیفیت بسیار پایینی برخوردار است.برخی از غرفه های لباس ها وپوشاک و حتی لوازم منزل به قدری بی کیفیت و نامرغوب بودند که خریداران را حتی برای چند لحظه در این غرفه ها متوقف نمی کردند.قیمت هایی که برای این اجناس در نظر گرفته شده بود تناسبی با کیفیت محصولات نداشت و نسبت به نازل بودن کیفیت، قیمت ها بالاتر از برخی مغازه های بازار و حتی دستفروشان خیابان بود.
نمایشگاه خیلی شلوغ نبود و غرفه داران از همین عدم استقبال مردم به دلیل فقدان تبلیغات لازم گله مند بودند. در میان مردمی که برای خرید به این نمایشگاه آمده بودند نوع تیپ و پوشش آن ها نشان از حضور قشر های کم درآمد و حتی مهاجران افغانی می داد. اگرچه افراد دیگری هم از طبقات متوسط در بین آن ها دیده می شد که به گفته خودشان خاطره برگزاری نمایشگاه سال های پیش در محل برگزاری نمایشگاه های بین المللی آن ها را به آنجا کشانده بود ولی بر خلاف انتظارشان با نمایشگاهی نا مطلوب روبرو شده بودند.
از سالن لوازم خانگی بیرون میاییم و به سمت دفتر مدیر اجرایی نمایشگاه می رویم. یک ساختمان آجری کوچک که از هر طرف دری برای ورود دارد. “صفر حسن‌زاده “مدیر اجرایی برگزاری نمایشگاه را می‌بینیم در اتاقی که همه چیز آن نشان از موقتی بودن دارد حتی مشتریانی که برای اعتراض می‌آیند و حتی غرفه‌دارانی که درخواست ها و گلایه های خود را دارند.
حسن‌زاده می‌گوید:« در این نمایشگاه عرضه جنس خارجی ممنوع است و تنها تولیدکنندگان شرکت می‌کنند تا محصولات‌شان را به طور مستقیم به دست مصرف‌کنندگان برسانند.»
به گفته او اجناس عرضه شده در این نمایشگاه با تخفیف بین ۱۰ تا ۳۰درصد عرضه می‌شوند و قیمت‌گذاری توسط تعزیرات حکومتی که در مصلی مستقر است انجام می‌شود.»
حسن‌زاده در رابطه با کالاهای ممنوعه می‌گوید:« برخی ازاجناس مثل کالاهای ممنوعه اینجا عرضه نمی‌شوند مثلا شاید خیلی از مردم ندانند که الان بادام هندی کالای ممنوعه است چون این محصول خارجی است و فقط به صورت قاچاق وارد کشور است و چون قاچاق است بهداشت هم نظارت ندارد و یا کنجدهای سیاه اکثرا مشکل دارند.»
او در رابطه با بحث بهداشت اقلام خوراکی می‌گوید:« بازرسی بهداشت درنمایشگاه مستقر است چون اینجا گوشت و مرغ و ماهی و مواد لبنی هم عرضه می‌شود همه اینها کنترل می‌شوند و اگر جنس تقلبی و یا غیرمجاز باشد ضبط می‌شود و اگر بهداشتی نباشد امحا می‌شود.»
به گفته او در روزهای گذشته یکی از واحدها مرغ برای عرضه آورده بود که مهر نداشت و همه معدوم شدند.
در زمان گفتگو با حسن زاده افراد مختلفی به دفتر او می آمدند. خانمی برای شکایت از یکی از غرفه داران وارد شد که مدعی بود مسئول غرفه از بازپس گرفتن یک کت مردانه که روز گذشته به قیمت ۱۰۰ هزار تومان خریده بوده امتناع کرده است.خانم پیر دیگری نیم کیلو انجیر را آورده بود و به دلیل نامرغوب بودن قصد پس دادن انجیرها را داشت. مردی برای اعتراض به گم شدن یکی از لامپ‌هایش آمد و حسن‌زاده به ناچار همراه او رفت…
از دفتر حسن زاده که بیرون آمدیم در آستانه در خروجی نمایشگاه نگاهمان متوجه مردمی شد که بدون اینکه خریدی کرده باشند با دستانی خالی نمایشگاه را ترک می کردند.افرادی که به امید یک خرید مناسب برای خود و خانواده شان آمده بودند و حالا با نگاهی که هیچ رضایتی در آن نبود آن جا را ترک می کردند.
به نظر می رسد دولت باید برای اجرای بهتر نمایشگاه هایی که قرار است به عنوان یکی از راهکارهای اقتصادی جهت تسهیل خرید مردم و دسترسی به اقلام ضروری و سایر نیازهای آن ها با قیمتی پایین تر از قیمت بازار برگزار شود تمهیداتی جدی بیندیشد.و با نظارت های بهتر و دقیق تر با بالابردن سطح کیفی محصولات، بازار مناسبی را برای همه اقشار جامعه در روزهای پایانی سال ایجاد کند تا همه مردم بتوانند خرید مناسبی را داشته باشند.
منبع: رویکرد