یک عضو هیات علمی دانشگده تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی گفت: باید زنگ ورزش توسط معلمان ورزشی جدی گرفته شود تا ضمن انجام غربالگری، فضا برای انجام آموزش مباحث علمی نیز فراهم شود.
دکتر صدرالدین شجاع‌الدین در گفت‌وگو با سادس، افزود: بحث ناهنجاری‌های حرکتی – اسکلتی و عضلانی بین دانش‌آموزان بحث جدیدی نیست و روز به روز در حال افزایش است. البته یکی از عوامل شکل‌گیری ناهنجاری‌ها فقر حرکتی است. زیرا کمبود فضاهای ورزشی در مدارس برای انجام فعالیت‌های بدنی و اختصاص دادن ساعت زنگ ورزش به سایر آموزش‌ها سبب شده تا عارضه چاقی و ناهنجاری‌ها در بین دانش‌آموزان افزایش پیدا کند. البته این ناهنجاری‌ها باید در مقطع ابتدایی برطرف شود. زیرا با تغییر شکل ساختار بدن در سنین بالاتر غلبه بر ناهنجاری‌هایی همچون؛ پاهای پرانتزی، افتادگی شانه، گودی گردن و کمر و قوز پشت به‌راحتی امکان‌پذیر نیست و باید برای رفع این ناهنجاری‌ها، خانواده‌ها هزینه سنگینی را متقبل شوند.
او گفت: در بحث پیشگیری از ناهنجاری‌های حرکتی و اسکلتی تا به امروز آموزش جدی در مدارس صورت نگرفته است. ناهنجاری‌ها چون علایم و نشان خاصی ندارد، به وضوح دیده نمی‌شود و تنها کسی که می‌تواند در این زمینه هشدار جدی را به خانواده‌ها بدهد، معلم ورزش است که با انجام غربالگری تشخیص دهد که دانش‌آموزی دچار ناهنجاری هست یا خیر؟ هرچند گاهی اوقات معلمان ورزش که اکثر آنان نیز فارغ التحصلان تربیت بدنی هستند، از کنار این مساله به راحتی عبور می‌کنند و هشدار لازم را به خانواده‌ها نمی‌دهند. گاهی وقت‌ها نیز این هشدار داده می‌شود، اما خانواده‌ها آن را جدی نمی‌گیرند.
شجاع‌الدین در پاسخ به این پرسش که چقدر تجهیزات ورزشی و امکانات مدارس دانش‌آموزان استاندارد هستند؟ خاطرنشان کرد: در بحث استفاده از تجهیزات و امکانات مدارس نظیر میز و صندلی از نظر استاندارد بودن هنوز مشکلات زیادی داریم و استاندارد نبودن میز و صندلی مدارس سبب شده تا ناهنجاری‌های حرکتی – اسکلتی و عضلانی در بین دانش‌آموزان تشدید پیدا کند.
وی اضافه کرد: باید غربالگری را از مهدکودک‌ها آغاز کنیم تا وقتی که کودک به سن مدرسه می‌رسد با پیشگیری‌های لازم مانع تشدید ناهنجاری‌ها شویم. به هر صورت صدا و سیما و آموزش و پرورش نقش اساسی در این زمینه دارند و هر چقدر تبلیغات در این خصوص بیش‌تر باشد، خانواده‌ها بهتر می‌توانند در جریان ناهنجاری‌های فرزندان خود قرار بگیرند.
این عضو هیات علمی دانشگده تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی با بیان این که جایگاه معلم ورزش در مدارس به خوبی تعریف نشده است، افزود: معلمان ورزش تصور می‌کنند وظیفه آن‌ها در مدارس تنها پر کردن اوقات فراغت است و هنوز به معنای واقعی نمی‌دانند در یک ساعت زنگ ورزش باید چه آموزش‌هایی به دانش‌آموزان بدهند که مثمرثمر باشد. در حقیقت کارکرد زنگ ورزش را به معنای پر کردن اوقات فراغت خود می‌دانند.
وی در پایان پیرامون این پرسش که چقدر برنامه‌های علمی در زنگ ورزش اجرا می‌شود، اظهار کرد: اجرای برنامه‌های علمی در زنگ ورزش معنایی ندارد و معلمان ورزش سعی می‌کنند در یک ساعت زنگ ورزش صرفه نظر از هر گونه آموزش برنامه‌های علمی، تنها اوقات فراغت دانش آموزان را پر کنند.
انتهای پیام