والدين نقش مهمي در رشد و هدايت فرزندان دارندو در حقيقت اصلي ترين وظيفه پدر و مادر ، تعليم و تربيت و تامين نيازهاي جسمي و روحي فرزندان است .
خانواده از زن ، شوهر و تعدادي فرزند تشکيل مي شود. اهميت اين نهاد درآن است که کودک را در شبکه اي از روابط عاطفي ، اجتماعي ، تاريخي و تربيتي خاص قرار مي دهد و براي کودک ميراث فرهنگي به ارمغان مي آورد . به او مي آموزد که گذشته اي دارد و بايد طبق رسوم و سنن خود زندگي کند. آداب معاشرت و قوانين روابط اجتماعي را ياد بگيرد ايدئولوژي خاصي داشته باشد و در صورت لزوم احساسات خود را بروز دهد و يا پنهان نگه دارد .
امنيت در خانه
خانه بايد حريم امني سرشار ازآرامش باشد تا پيوندهاي عاطفي و وابستگي هاي احساسي بين والدين و بچه ها شکل بگيرد . کاستن از دامنه بحث و مشاجرات و فراهم کردن آرامش روحي و جسمي براي فرزندان ، امنيت خاطر در اعضا پديد مي آورد و موجب علاقمندي به کانون خانواده مي شود .
کودکاني که در معرض اختلاف نظر و نزاع والدين قرار مي گيرند ، قادر به برقراري ارتباط عاطفي مناسب نيستند و در سنين نوجواني و جواني دچار مشکلات احساسي زيادي مي شوند . پس با ارتباطي مناسب تاثير مطلوبي بر فرزندانتان بگذاريد تا آنها با رضايت بيشتري زندگي کنند .
علايق و نيازهاي همديگر را بشناسيد
لازم است که والدين حرف هاي همديگر را بشنوند به يکديگر اعتماد کنند به گرايشات و سليقه هاي همديگر احترام بگذارند تا ساختار تربيتي و اخلاقي فرزندان ، مقتدرانه و با قاطعيت منطقي پي ريزي شود .
نيازهاي يکديگر را تا حد امکان برآورده کنيد و از اشتباهات راحت تر بگذريد تا بچه ها انعطاف پذيري ونحوه ارتباط با ديگران را ياد بگيرند و به قانون (ببخش و فراموش کن) احترام بگذارند .
الگوهاي رفتاري مناسبي باشيد
کودکان از پدر و مادر ، احساس مسئوليت ، صداقت ، سازگاري و قوانين زندگي را مي آموزند . اگر در فضاي خانه دروغگويي ، بي علاقگي به انجام مسئوليت هاي فردي ، معاشرت با دوستان و خانواده هاي نا مناسب رواج داشته باشد امکان رشد صحيح براي آنها فراهم نخواهد شد و آنان در برابر شرايط آسيب زا ، صدمه خواهند خورد .با پيش گرفتن روش مناسب زندگي الگوي خوبي براي بچه ها باشيم و با تقويت اعتماد به نفس و ارتقاي سطح آگاهي ، آنان را در برابر آسيب هاي فردي و اجتماعي مقاوم سازيم .
ارتباط کلامي مناسب
گفت و گو بهترين و مهم ترين راه برقراري ارتباط است . والدين با گفت و گو مي توانند خواسته ها ، توقعات ، احساسات و تمايلات خود را بازگو کنند و با گوش کردن موثر به صحبت هاي فرزندان مي توانند از احساسات ، نقطه نظرات ، رازهاي نهفته دروني آنان آگاه شوند .
پس بهتر است در موارد دور هم جمع شدن هاي خانوادگي را بيشتر کرد و با هم حرف زد ، از کارهاي روزانه ، مدرسه ، درس و مشق و روابط با دوستان صحبت کرد و راه ارتباطي صميمانه را باز نگه داشت .
با خوش بيني احساس رضايت کنيد
هميشه به فکر موقعيت هاي آرماني نباشيد و از چشم و هم چشمي و مقايسه هاي نابجا بپرهيزيد . راستي فردا چه چيزي در پيش روي ما است ؟ کسي نمي داند ! پس بهتر است به امروز و اين لحظه فکر کنيد و از بودن در کنار همديگر لذت ببريد، مهم است که شما در خانه اي گرم و پر محبت زندگي مي کنيد، مهم است که در کنار همسري هستيد او به شما اعتماد دارد همراز و همدل شماست در برابر فشارهاي مالي و سختي هاي اقتصادي صبور است و شما را به ناتواني و بي مسئوليتي متهم نمي کند ، پس راضي باشيد و به دنبال اهداف رويايي ورمانتيک نرويد … خوش بينانه در جهت بهبود زندگي تلاش کنيد .
بين کار و زندگي تعادل ايجاد کنيد
کار کردن زياد و فاصله گرفتن از کانون خانواده باعث تقويت احساس (غريبگي) شده و روابط عاطفي را به سردي مي کشاند .بلند پروازي ها و جاه طلبي هاي شغلي را فداي آرامش خانواده نکنيد . تامين خواسته هاي مالي بچه ها ، بخشي از وظايف شماست . به نيازهاي روحي و بهداشت رواني آنان نيز توجه کنيد .
شادکامي را در خانواده خلق کنيد
با اعتقادات و افکاري سازنده به جنبه هاي مثبت زندگي توجه کنيد و به بچه ها نيز بياموزيد که زندگي را دوست داشته باشند . عصبانيت و خشم موجب پرورش افکار منفي و از هم پاشيدن اساس خانواده مي شود . آرام و بذله گو باشيد . با نکته سنجي و طنزي مناسب، احساس شادکامي را در فضاي خانواده تقويت کنيد. ترقي و پيشرفت با درگيري هاي فکري و واگويه هاي ذهني ميسر نمي شود .با آرامش زندگي کنيد و در کنار خانواده به تعالي برسيد فرزنداني سالم، تحصيل کرده و معتقد به فرامين و اصول ديني به جامعه تحويل دهيد . بچه هايي که درطول حيات افتخار شما در ايام سالمندي در کنار شما و پس از مرگ باقيات و صالحات شما باشند .
چند توصيه کليدي:
* عدالت و انصاف را در رفتار و اعمال خود رعايت کنيد .
* به قوانين و حقوق ديگران در خانه احترام بگذاريد .
* نکات اجتماعي و فرهنگي و ديني را در خانواده بازگو کنيد .
* با انعطاف پذيري و از خود گذشتگي زندگي کنيد و ميزان ظرفيت انتقاد پذيري و تغيير پذيري را در خانواده ارتقاء دهيد .
* با توجه و حرف شنوي از پيشنهادات و خواسته هاي افراد خانواده استقبال کنيد .
* به شخصيت رفتاري و گفتاري ميزان منطق و درک قضاياي فرزندانتان توجهي خاص داشته باشيد .
* صبر و تحمل و بردباري را در خانه آموزش دهيد .
* به سلامت و رفاه همسر و فرزندانتان توجه داشته باشيد و با آنان در مسائل فردي ، اجتماعي ، اقتصادي ، فرهنگي به همدلي برسيد .