پلیس هر کشور به عنوان اصلی ترین رکن نظم دهنده عمومی بیش از هر چیز قبل از استفاده از قوه قهریه باید با بسیج امکانات خود به پیشگیری اخلال گری در نظم عمومی بپردازد تا با استفاده از این حربه بتواند در برقراری امنیت اجتماعی و شهروندی موفق باشد. در کشور ما پلیس توانسته با یک راهبرد اخلاق محور در این زمینه موفق عمل کند و با تلاش های مخلصانه جبران کم کاری دیگر نهاد های فرهنگی واجتماعی را انجام دهد.
سرویس انتظامی سادس: برقراری امنیت اجتماعی منوط به حفظ ویژگی های بنیادین جامعه بشری می باشد.الگوها و هنجارهای موجود در جامعه از قبیل الگوهای زبان، فرهنگ، مذهب و عرف ملی اجزای تفکیک شده ویژگی های بنیادین جامعه هستند. تفاوت ساختاری این اجزاء در اجتماعات مختلف باعث شکل گیری جوامع متعدد با هویت جمعی متفاوت از هم شده است. پایه و مایه هر اجتماع انسانی، این ویژگی های بنیادی است و ایجاد هرگونه اختلال و تغییر ناهماهنگ در هر یک از اجزای مذکور، جامعه را در معرض خطر قرار می دهد و دچار ناامنی می نماید؛ به طور مثال یکی از برنامه های استعماری جهت تسلط در کشورهای ضعیف، واردکردن ادبیات و زبان کشور بیگانه به این کشورها و ممنوع نمودن آموزش و تعلیم زبان ملی آن کشور است که به طور قطع باعث برهم زدن نظام اجتماعی خاص آن کشور می شود. بنابراین با توجه به مطالبی که تاکنون ارائه گردید می‌توان مولفه های امنیت اجتماعی را چنین برشمرد: زبان، فرهنگ، مذهب و عرف ملی.
امنیت اجتماعی؛ازعناصراسا سی حیات انسانها:
امنیت اجتماعی به عنوان یکی از حساس ترین و مهمترین نوع امنیت، از عناصر اساسی حیات انسانهاست. بدون شک هیچ عنصری برای پیشرفت و توسعه یک جامعه و همچنین شکوفایی استعدادها،
مهم‌تر از عنصر امنیت و تامین آرامش در جامعه نمی باشد. امنیت دارای دو معنای ایجابی (یعنی وجود احساس رضایت و اطمینان خاطر نزد دولتمردان و شهروندان) و سلبی (یعنی نبود ترس، اجبار و تهدید) می باشد.امنیت اجتماعی همچون سایر پدیده ها و امور اجتماعی، دارای گونه های مختلفی است که از جمله آنها می توان از امنیت شغلی، قضائی، سیاسی، اقتصادی و اداری نام برد. امروزه مفهوم امنیت از نظر صوری و ظاهری در اجتماع از معنی فقدان جرایم و آسیب ها فراتر رفته و شامل موارد و مصادیقی از نظر روحی، اخلاقی، بهداشتی، اقتصادی و همچنین دربرگیرنده ثبات و نظم واقعی و عقلانی در اجتماع شده است که از آن به امنیت اجتماعی تعبیر می شود. لذا می توان اظهار داشت که هر چه میزان توسعه یافتگی یک جامعه بیشتر باشد، ضریب امنیت اجتماعی نیز افزایش یابد و به موازات آن نرخ جرم، جنایت و آسیب های اجتماعی کاهش می یابد این مقاله در صدد تحلیل جامعه شناختی نسبت امنیت اجتماعی و نقش آن در کاهش نرخ جرم و جنایت و آسیب های اجتماعی است.
تبیین امنیت از منظرنظریه پردازان علوم اجتماعی و سیا سی:
نظریهپردازان علوم اجتماعی و سیاسی از رویکردهای متفاوتی برای تبیین امنیت استفاده کردهاند.براساس این تئوریها، امنیت درحوزه اصلی و بنیادی امنیت ملی مورد شرح و تفسیر قرار گرفته وبا مفاهیمی چون قدرت، حاکمیت، مشروعیت، منافع و تهدیدات در هم آمیخته است.در این راستا، مفهوم امنیت اجتماعی نیز مستثنی نبوده و بستر شکلگیری و طرح آن درحوزه ادبیات امنیت ملی سامان یافته است.ازاینرو، با طیف متنوعی ازدیدگاهها و نظریهها مواجهیم که دراین صورت برای ترسیم مدل نظری وساختار مفهومی از امنیت اجتماعی، مطالعه رویکردهای مختلف در باب وجوه متنوع امنیت اجتنابپذیر مینماید.
امنیت از نیازهای نخست و خواسته های بحق جامعه بشری:
تأثیرگذاری امنیت بر همه شاخه های توسعه و حیات انسان، به آن نقش بنیادین داده و همه فیلسوفان سیاسی گذشته و حال را به تأمل در آن واداشته است. فیلسوفانی که دغدغه عدالت داشته اند آن را شرط ضروری عدالت دانسته اند و کسانی که به رفاه می اندیشیده اند
آن را عامل اصلی آسایش شمرده اند و آنان که بر توسعه ای سیاسی یا اقتصادی تکیه کرده اند، امنیت را عامل و نیز حاصل آن تلقی کرده اند؛ و همه کسانی که برای حاکمیت ارزش های معنوی تلاش دارند، آن را مقدمه این واجب می دانند.
امنیت از نیازهای نخست و خواسته های بحق جامعه بشری به حساب می آید، چراکه در سایه امنیت، شکوفایی استعداد، خلاقیت‌ها و رشد و بالندگی تمدن ها، محقق می شود و در فقدان آن تمدن‌ها به زوال می گراید.امنیت از مقوله هایی است که در عین سادگی، روانی و روشنی که به ذهن می رسد، اختلاف آراء و انظار در آن به روشنی مشهود است. واژه ای که ثبات و استقراری نداشته و هر فرد و گروه برای رسیدن به اهداف خویش از آن تعریف و تفسیر خاصی را ارائه می دهند تا منافع مورد نظر خویش را در ورای تعریف پیشنهادی حفظ کرده و به دست آورند.
برخی از دانشمندان امنیت را به صورت وسیع و دربرگیرنده ای به کار برده اند که شامل صلح، آزادی، اعتماد و سلامتی می باشد و به شرایط دیگری اشاره می کند که فرد و یا گروهی از مردم احساس آزادی از نگرانی، ترس، خطر و تهدیدات ناشی از داخل و خارج را داشته باشند.برخی دیگر آن را حفاظت از شیوه زندگی پذیرفته شده مردم دانسته که با نیازها و آرمان های مشروع مردم سازگار می باشد. امنیت شامل فارغ بودن از حمله نظامی با فشار، آزادی از انهدام داخلی و رهایی از زوال ارزش های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است که برای نحوه زندگی اساسی است.
به تعبیر دیگر امنیت در یک مفهوم عینی به فقدان تهدیدها نسبت به ارزش های اکتسابی اطلاق می شود و در یک مفهوم ذهنی، براساس فقدان دلهره و نگرانی از به مخاطره افتادن ارزش ها و توانمندی های لازم اطلاق می شود.در رهیافت نوین برای امنیت ویژگی ها و شاخصه هایی
را ذکر کرده اند که دربرگیرندگی خاصی دارد. این شاخصه ها را می‌توان در کتاب های مربوطه یافت.
ویژگی های پلیس نوین در جوامع شهری/ جهاد مخلصانه برای ایجاد انضباط عمومی با راهبردی پیشگیری و آموزش
