طنز تلخ نامه نگاری کارگردان طبقه اشراف به رئیس جمهور اشراف درباره مستضعفان و گورخوابان/ آقای فرهادی؛ شما که با تصویر همین گورخواب‌ها، کاسبی «اسکار» می‌کنید!

آنچه که امروز از آن به عنوان آسیب اجتماعی یاد می کنیم نتیجه منطقی و تجربه شده آنچیزی است که سالهاست به اسم «توسعه غربی» ترویجش می کنند و مگر توسعه گرا تر از دولت روحانی و سریع القلم و پدرخواندگان کارگزارانی آنها هم سراغ داریم!؟
نامه اصغر فرهادی به حسن روحانی درباره گورخواب‎های نصیرآباد، از آن طنزهای تلخ روزگار ماست. اینکه کارگردان طبقه اشراف و متوسط مدرن که در تولیداتش آرمانی جز ترویج لیبرالیسم را نداشته و پیگیری نکرده، به رئیس دولتی که پر است از وزرای میلیاردی و نماینده طبقه اشراف جامعه، نامه بنویسد و از شرایط این بی خانمان ها گلایه کند و برای مسببینش طلب شرمساری، را باید ثبت رکوردی دانست در وارونه نمایی حقیقت و واقعیت.

گویی فرهادی و آنهایی که او را و نامه اش را حلوا حلوا می کند فراموش کرده که نه امروز، بلکه سال هاست تمام قد از جریانی حمایت می کنند و مروج تفکری هستند که درست است یک سرش را می توان در دولت حسن روحانی یافت، اما باید سرنخش را در دولتی جستجو کرد که نامش سازندگی بود و اعتقادش اینکه برای چرخیدن چرخ توسعه، له شدن طبقه مستضعف امری است طبیعی.
وگرنه زمانی که مردم بر منوال گفتمان و تفکر انقلابی زندگی می کردند که با کمترین درآمد نفتی و حد اقل های زندگی و شرایط جنگی نه تنها به جان هم نیافتاند بلکه برای هم جان هم می دادند و دادند.

آنچه که امروز از آن به عنوان آسیب اجتماعی یاد می کنیم نتیجه منطقی و تجربه شده آنچیزی است که سالهاست به اسم «توسعه غربی» ترویجش می کنند و مگر توسعه گرا تر از دولت روحانی و سریع القلم و پدرخواندگان کارگزارانی آنها هم سراغ داریم!؟

طنز تلخی است اینکه با به تصویر کشیدن سیاهی هایی که مروجش بوده ای جوایز خارجی را درو کنی و آنگاه در مقام مطالبه گر، از ویلای چند میلیاردی شهرک غرب، به رئیس جمهور نامه بنویسی!

طنز تلخی است جابجا شدن جای متهم و شاکی..

دسته‌بندی نشده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *