“فاطمه سالمي” گفت: يکي از الزامات براي تداوم زندگي مشترک، ايجاد حس اعتماد بين زوجين و حفظ آن است، موضوعي که ازنظر روان‌شناسان از همان دوره آشنايي و نامزدي بايد مورد توجه قرار گيرد و تا پايان زندگي مشترک تداوم داشته باشد. مطالعات نشان داده که علت فروپاشي برخي روابط زناشويي، در از بين رفتن حس اعتمادشان به هم ريشه دارد. از اين رو لازم است که زوجين براي داشتن پيوند عاطفي مستحکم و کانون گرم خانوادگي، اصول ايجاد اعتماد و راهکارهاي حفظ آن را مورد توجه قرار دهند.
بي‌صداقتي
وي مي گويد: طبيعي است که اعتماد بين زوجين به يکباره ايجاد نمي‌شود، بلکه زوجين بايد با صرف وقت، مهارت و تلاش از ابتداي دوره آشنايي اين حس را ايجاد کنند و در مراحل بعدي زندگي‌شان مستحکمش کنند.
اين کارشناس مطالعات خانواده با بيان اين مطالب مي‌گويد: دوران نامزدي و عقد، دوران اعتمادسازي ناميده مي‌شود. دوراني که طرفين ملزم هستند تا صادقانه رفتار کنند و حرف‌هايي را به زبان بياورند و رفتاري از خود نشان دهند که بعدها همسرشان تناقضي بين گفته‌ها و واقعيت نبيند. از اين رو طرفين بايد اين نکته را درنظر داشته باشند که به‌خاطر حفظ رابطه و ختم شدن آن به ازدواج به‌هيچ‌وجه نبايد اطلاعات غلط به‌طرف مقابل بدهند.
وي مي‌افزايد: گاهي در مراحل آشنايي و نامزدي يکي از طرفين براي پوشاندن يک نقطه‌ضعف و از ترس منصرف شدن طرف مقابل برخي واقعيت‌ها را کتمان کرده يا وارونه جلوه مي‌دهد و با اين بهانه که بعدا برايش توضيح مي‌دهم، بي‌صداقتي‌اش را توجيه مي‌کند. اين رفتار اشتباه محض است. آغاز زندگي با دروغ هرچند اندک به‌جاي اعتماد، بي‌اعتمادي را در رابطه زناشويي حاکم مي‌کند. پس اگر نقطه‌ضعف يا نکته منفي هم هست، بهتر است تا قبل از عقد به نامزدتان بگوييد.
ايجاد حس ارتباط
سالمي گفت: صداقت و ايجاد حس ارتباط در رابطه زناشويي ارتباط تنگاتنگي با هم دارند و بي‌صداقتي از همان ابتداي کار و در مرحله حساس آشنايي و نامزدي يا عقد مانع شکل‌گيري اعتماد مي‌شود.
فاطمه سالمي در اين خصوص مي‌گويد: صداقت در اين دوران اعتماد برانگيز است و بالعکس وقتي‌که در دوران عقد، دروغگويي و عدم صداقت بر روابط زن و شوهر سايه افکند، از اميد آنان به داشتن زندگي موفق مي‌کاهد و گاه زوجين را از دست يافتن به زندگي اميدبخش ناکام مي‌کند. همان‌طور که رسول اکرم(ص) فرمودند: «راستى، آرامش است و دروغ اضطراب.» اين زوج با خيال آسوده نمي‌توانند زندگي مشترکان را آغاز کنند، چراکه دائما بايد نگران برملا شدن بي‌صداقتي‌شان باشند.
اين کارشناس مطالعات خانواده مي‌افزايد: زوجين بايد درنظر داشته باشند که در اين دوران تا جايي‌که مي‌توانند صادق باشند، حتي اگر به گسستن رابطه‌شان بينجامد. همچنين در اين دوران پرشور و هيجان نبايد براي جلب رضايت و خرسندي طرف مقابل ادعايي کنند که مي‌دانند از پس عمل به آن برنمي‌آيند. سالمي معتقد است: ادعا کردن و عمل نکردن به آن، باعث از بين رفتن اعتماد شده و به‌مرور موجب سلب اعتماد مي‌شود. وفاي به عهد عامل ايجاد اعتماد متقابل است.
پنهان‌کاري، عامل نابودي اعتماد
سالمي کارشناس مطالعات خانواده در اين خصوص مي‌گويد: پنهان‌کاري موجب سلب اعتماد مي‌شود. اگر همسرتان احساس کند که شما هميشه از او اموري را پنهان مي‌کنيد، به‌طور قطع احساس مي‌کند که او را محرم خود نمي‌دانيد؛ علاوه‌بر گفتن حقايق، پرهيز از دروغگويي و عدم پنهان‌کاري، توجه به برخي رفتارها نيز براي ايجاد حس اعتماد بين زوجين ضروري است.
وي مي‌افزايد: منظور اين نيست که تمام اتفاقات روزانه خود را موبه‌مو براي همسرتان گزارش دهيد، بلکه بايد آنچه را که مرتبط به او است يا اثر فراواني در زندگي مشترک‌تان دارد، با او در ميان بگذاريد. به‌اين‌ترتيب وقتي در دوران عقد آغازگر اين امر باشيد، همسرتان خود را شريک زندگي شما تلقي مي‌کند و از اينکه مورد اعتماد شما است، احساس بالندگي مي‌کند.
اين کارشناس ادامه مي‌دهد: در بيان وقايع و مشکلات حتما به ميزان توانايي و ظرفيت همسرتان هم نگاه کنيد، اگر بيان حادثه‌اي مي‌تواند موجب پيدايش آسيب‌هاي رواني جدي براي وي شود و نيازي هم نيست که آن را بداند و واقعه به‌گونه‌اي اتفاق افتاده که برملا نمي‌شود، مي‌توانيد به‌خاطر حفظ سلامت رواني همسر از بيان آن خودداري کنيد؛ اما نبايد چنين رفتار شود که همسرتان احساس کند، در زندگاني شما «اسرار پنهان» وجود دارد؛ به‌اين‌ترتيب او ضمن از دست دادن اعتمادش نسبت به شما، از اين به بعد درصدد کنجکاوي‌هاي فراواني برمي‌آيد تا به عمق مسائل پي ببرد و در زندگي مشترک هم هميشه بخشي از اوقات وي صرف کشف و اکتشاف اموري مي‌شود که شما آن را از او پنهان مي‌کنيد. ضمن اينکه ممکن است او نيز نسبت به شما رفتار متقابلي داشته باشد؛ در اين حال هردو نسبت به يکديگر بي‌اعتماد مي‌شويد.
سالمي همچنين توجه به امانتداري را در ايجاد حس اعتماد بين زوجين ضروري دانسته و در اين مورد نيز مي‌گويد: تصور کنيد در دوران عقد چيزي را به‌عنوان امانت نزد همسر گذاشته‌ايد و همسرتان آن را به شما بازنگرداند، در اين حال شما کمتر مي‌توانيد اعتماد کنيد و حال آنکه اگر او امانتداري کرده بود، با اين کار بر ميزان اعتماد شما نسبت به خود مي‌افزود.
اين توصيه‌ها را جدي بگيرد
سالمي مي‌افزايد: حساسيت‌هاي همسرتان را بشناسيد و با رعايت اين حساسيت‌ها، اعتمادش را جلب کنيد، از بيان خاطرات دوران مجردي که زمينه حساس شدن و سوءظن همسر شما را به دنبال داشته باشد، اجتناب کنيد. وقتي همسرتان احساس مي‌کند که دچار اشتباه شده و شما را ناراحت کرده و عذرخواهي مي‌کند، اين بيانگر صداقت و انعطاف‌پذيري او در زندگي است، پس عذرخواهي‌اش را بپذيريد؛ نبود حس اعتماد بين زوجين زنگ خطر جدي براي پيوند زناشويي به‌حساب مي‌آيد. پس با توجه و دقت کافي نگذاريد که اين زنگ به صدا در بياد.
اين کارشناس خانواده مي‌افزايد: وقت خود را صرف عشق‌ورزي به همسر خود کنيد، با بيان عبارات محبت‌آميز مانند «تو جايگاه خاصي در زندگي‌ام داري»، «علاقه هيچ‌کسي به‌جز تو در دلم نيست»، «من به تو اعتماد دارم و به وجود تو در کنارم افتخار مي‌کنم» و تهيه هدايايي هرچند کوچک به او يادآوري کنيد که همواره ياد او همراه شما است.