تنها راه وصال به محبوب و مقصود، از نگاه شهید مجید، چشم بستن به علایق دنیوی بود که مسیر جاودانه‌ی شهادت را برای‌اش روشن و هموار می‌کرد.
به گزارش سادس به نقل از بنیاد روایت حیات طیبه ،شهید “مجید صنعتی کوپائی” در سال ۱۳۴۶ در تهران و در خانواده‌ای متدین به دنیا آمد و رشد پیدا کرد. به رغم دارایی‌های بسیاری که پدر مجید آقا حاج رحمت‌الله، برای خانواده مهیا کرده و در اختیار آن‌ها قرار داده بود اما، مجید صنعتی، دل به محبوبی داده بود که عشق به او را تمام دار و ندار خود می‌دانست. با در دست داشتن تمام موقعیت‌های رفاهی و اجتماعی، اعزام به جبهه و لبیک به ندای هل من ناصر ینصرنیِ امام امت (ره) و رضایت خانواده برای انتخاب مسیر سعادت، تمامیِ فکر و ذکر او بود. مجید آقا در نهایت توانست به عنوان بسیجی در جبهه حضور یابد و در دوم دی ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۴ بر اثر اصابت گلوله به شهادت برسد.
تمامی دارایی خانواده صنعتی در منطقه نهر خین شلمچه باقی ماند. تا در سال ۱۳۸۰ پیکر مطهر مجید آقا کشف و به خانه بازگشت و در امامزاده علی اکبر چیذر به خاک سپرده شد. تنها راه وصال به محبوب و مقصود، از نگاه شهید مجید، چشم بستن به علایق دنیوی بود که مسیر جاودانه‌ی شهادت را برای‌اش روشن و هموار می‌کرد. همانطور که در بخشی از وصیت نامه اش اینچنین نگاشته است که؛
“خدايا تو شاهد باش،كه من تمامی مظاهر مادی دنيا را به سويی افكندم،و به عشق تو و لقاء تو حركت كردم. تو مرا بخر. تو مرا ببر…”