حسین نوش‌آبادی: ما به عنوان دستگاه فرهنگی اولویت‌مان را به اقدامات فرهنگی می‌دهیم و فکر می‌کنیم که مردم باید در یک فضای امن نسبت به تغییر رفتار فرهنگی‌شان اقدام کنند، چون کار، کارِ فرهنگی است.
اصولا بحث امنیت اخلاقی با امنیت فرهنگی گره خورده و به همان میزان که ما می‌توانیم در امنیت اخلاقی موفق باشیم که احساس امنیت فرهنگی و اجتماعی نیز در جامعه وجود داشته باشد.
اقدامات ایجابی و فرهنگی بر اقدامات سلبی اولویت دارد، البته آنچه که انجام می‌گیرد سلبی نیست و نیروها آموزش دیده‌اند و با برنامه‌ریزی و مدیریت کارشان را انجام می‌دهند، اما ممکن است سوء‌استفاده‌هایی صورت گیرد که برخی مقامات قضایی و سیاسی هم راجع‌به این موضوع متذکر شدهاند.
البته در عین حالی که ما باید سعی کنیم از مظاهر و پدیدههای غیراخلاقی در جامعه جلوگیری شود، باید بنای اقدامات براساس اقدامات و رویکردهای فرهنگی باشد، اما با عوامل و عناصری هم که آگاهانه و عامدانه به فرهنگ دینی، ملی و اسلامی متعرض می‌شوند نیز باید به نوعی برخورد شود.
تعداد کسانی که نیازمند برخوردهای سلبی و قهری در بحث امر به معروف و نهی از منکر هستند، اندک است.عمدتا مردم ما فهیم، مسلمان و معتقد به مبانی و اصول دینی هستند.
دستورات دینی ما در باب امر نهی از منکر عنوان می‌کند که باید زمینه‌ها، بسترها و چگونگی تأثیرگذاری طوری باشد که تبعات منفی نداشته باشد و آثار مخرب نیز به جا نگذارد.
درباره موضع دولت و وزارت ارشاد در قبال گشت نامحسوس امنیت اخلاقی، ما با کلیات برنامه‌هایی که جامعه را به سمت امنیت اخلاقی پیش ببرد موافقیم، اما باید با رعایت جوانب، شرایط و توجه به رویکردهای فرهنگی به جای رویکردهای سلبی باشد تا با هدف‌گیری برای انجام رسالتی که باعث ایجاد فضای امنیت اخلاقی و فرهنگی در جامعه شود، توأمان صورت گیرد.
امر به معروف و نهی از منکر دو واجب الهی و اسلامی است ، باید این دو واجب الهی را دنبال کنیم، لذا در قانون، اسلام و تعالیم دینی‌ما همه این مسائل را به طور کامل داریم و فقها و علما هم به آن پرداخته‌اند.
اگر منطبق با تعالیم و دستورات دینی عمل کنیم، خود به خود جامعه به سمت اصلاح و ساماندهی فرهنگی پیش می‌‌رود.امروز مشکل ما این است که امر به معروف و نهی از منکر را به عنوان دو واجب الهی کمتر مورد توجه قرار داده‌ایم و یا سلیقه‌ای برخورد کرده‌ایم و گاهی نیز بیشتر جنبه‌‌های فردی آن را مدنظر قراد داده‌ایم.
امر به معروف و نهی از منکر دارای ماهیت فرهنگی است.امر به معروف و نهی از منکر در جهت ساماندهی امور کشور است و فقط مختص حوزه اخلاقی نیز نیست، بلکه تمامی حیطه‌های اقتصادی، سیاسی و معاشرت‌های افراد را شامل می‌شود، ما باید همه رفتارها را اصلاح کنیم.
بسیاری از پدیدههای زشت و مظاهر گناه امروز در جامعه وجود دارد که در عرصه‌های دیگر نیز خودنمایی می‌کند، همه باید در زمینه امر به معروف و نهی از منکر تلاش کنیم، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه یک دستگاه و یا نهاد خاص نیست.
باید مردم و جامعه را به نحوی پیش ببریم که همه نسبت به سالم‌سازی محیط، امنیت اخلاقی و فرهنگی پایبند باشند و در یک فضای به دور از فشار و رفتارهای قهری، خودشان را با اصول و معیارهای دینی و اسلامی منطبق کنند.