به گزارش سادس:
اگر ترامپ به برجام وفادار هم بماند، باز خبری از لغو تحریمها نخواهد بود، چراکه سگ زرد، همیشه برادر شغال است! سؤال اساسی اینجاست؛ «اگر ناظر بر برجام، قرار نیست تحریمها لغو شود، چه فرقی میکند رئیسجمهور امریکا چه کسی باشد؟!» و نیز اینجاست، «اگر قرار است فواید برجام، تنها روی کاغذ محدود بماند، آیا برای ما، پاره کردن این توافق خسارتی هم دارد؟!»

یکم- بعد آن مناظره معروف که خیال میکردیم وقت شادی است، «پدربزرگ» ضمن رونمایی از حکمتهایی که همیشه در آستین دارد، ضدحالی اساسی، تحویلمان داد؛ «الان، حال فلانی را گرفته، خوشحال هستید، اما ایشان با این دستفرمان، حال افراد دیگری را هم خواهد گرفت که متعاقب آن، شما ناراحت خواهید شد!» ما اما چند سال طول کشید بفهمیم پیرمردی که فقط سواد خواندن و نوشتن دارد و از قضا خود هم در آن انتخابات همرأی ما بود، چه دارد میگوید! بگذریم که بعدها معلوم شد بزرگان نیز توصیههایی مبنی بر رعایت اخلاق در مناظرات انتخاباتی و بهخصوص مناظره مدنظر کرده بودند!
دوم- در مثل مناقشه نیست؛ «باخت هیلاری» یا «برد ترامپ» شگفتا که بیش از خود امریکا، اینجا در ایران، عدهای را «مسرور» یا «مغموم» کرده! و این همه در حالی است که در عوض رأی نیاوردن یک دیو، دیو دیگری رأی آورده! متأثر از این رأی، خواه برجام بماند، خواه نه، مسئله اساسی اینجاست که ما چه خواهیم کرد با اعتماد از دسترفته انبوه فرهنگیان، سر این فساد بزرگ؟! چه خواهیم کرد با رکود؟! با بیکاری؟! با تورم و گرانی؟! با تعطیلی توأمان چرخ هستهای و ارج؟! و با هزار و یک مشکل دیگر؟!
سوم- کسانی که ادعا میکنند برجام سرشار از فایده است یا حتی کسانی که ادعا میکنند سود این توافق بر ضررش میچربد، خوب است بر ما معلوم کنند چه فرقی هست میان توافقی که بهواسطه بدعهدیهای ممتد اوباما، فوایدش از روی کاغذ فراتر نمیرود، با همان توافق، وقتی که توسط ترامپ پارهپاره شود؟! اگر قرار است برجام، توافقی خوب باشد، اما تنها روی کاغذ و اگر قرار است ناظر بر برجام، تحریمها لغو شود اما باز هم تنها روی کاغذ، انصافاً این کاغذپاره، پارهپاره شود، بهتر نیست؟! پرواضح است که من در این بند از یادداشت، فرض را بر این گرفتهام که ترامپ به وعده خود عمل کند و برجام را پاره کند، لیکن از کجا معلوم رئیسجمهور جدید امریکا، صرفنظر از نمایشهای تبلیغاتی، همین راه امروز کاخ سفید را نرود؟! اینکه واقعاً چه بلایی قرار است سر برجام بیاید، شاید بیش از «تحلیلهای معطوف به پیشبینی» نیازمند گذر زمان است، اما نکته مهم اینجاست که اگر ترامپ به برجام وفادار هم بماند، باز خبری از لغو تحریمها نخواهد بود، چراکه سگ زرد، همیشه برادر شغال است! سؤال اساسی اینجاست؛ «اگر ناظر بر برجام، قرار نیست تحریمها لغو شود، چه فرقی میکند رئیسجمهور امریکا چه کسی باشد؟!» و نیز اینجاست، «اگر قرار است فواید برجام، تنها روی کاغذ محدود بماند، آیا برای ما، پاره کردن این توافق خسارتی هم دارد؟!»
چهارم- قدر مسلم، نتیجه انتخابات یانکیها در آنسوی اقیانوس اطلس، برای ملت ما «قسیم نار و جنه» نیست! صدالبته تاریخ حتماً «فروپاشی غرب» را خواهد دید و قطعاً آن کیش معرکه که «بهمن ۵۷» لرزه بر اندام شیطان بزرگ انداخت، منجر به مات شدن شاه روسیاه «تمدن برهنه» خواهد شد، لیکن آن رخداد میمون، باورم هست که از مسیر بصیرت ابنای آدم خواهد گذشت، نه لزوماً باخت هیلاری به ترامپ! از قضا، حتی آن روز هم «روز جوزدگی» نیست! به جد بر این باورم که اگر ترامپ برای «انقلاب اسلامی» از کلینتون بهتر بود، عمراً رئیسجمهور ایالات متحده میشد! یعنی نمیگذاشتند! امریکا، ایران نیست که «بهشت اپوزیسیون» باشد! این جمهوری اسلامی است که رئیسجمهورش، ضمن حمله به دستگاه قضایی و گلایه از شکستن قلمها و بستن دهانها، وقتی به خلوت میرود آن کار دیگر میکند و خواهان توقیف رسانههای انقلابی میشود! عاقبت خوب است بر ما معلوم کنند که میان ریاست بر قوه مجریه و سخن گفتن از جایگاه اپوزیسیون، دقیقاً چه نسبتی برقرار است؟!
***
سر کوچه ما یک بقالی بود که چون تا از پلههای جلویش بالا نمیرفتی، نمیشد وارد مغازه شوی، بهش میگفتیم؛ «پلهمیخوره»! حسنپله میخوره هشت سال پیش، درست در چنین روزی، برداشت گفت: «اولاً رنگش سیاه است و ثانیاً اسمش حسین! اوباما، نه تنها با ما که با همه دنیا مهربان خواهد بود! شرط چند؟» مخاطبان عزیز! دعایش با من لیکن آمینش با شما! خدایا! ما را از مرض جوزدگی نجات بده! جوزدگی البته به هر شکل که باشد، مذموم است لیکن بدترین نوع جوزدگی آنجاست که تصور کنیم چون ما از هیلاری خوشمان میآید، گور بابای رأی مردم امریکا، حق داریم با ست کردن رنگ لباس مادر داعش و آقای روحانی در صفحه نخست روزنامه خود، پیشاپیش شکست ترامپ را به وی تسلیت عرض نماییم! آهای زنجیرهایها! وسیله ایاب و ذهاب فراهم است! کم نبوده که برای فهم و شعور شما مجلس ختم گرفته باشیم!