توجه به بخش کشاورزی شاه کلید حل مشکلات اقتصادی

صنعت کشاورزی از زمان های قدیم همواره به عنوان رکنی مهم در زندگی اقتصادی جوامع بوده است. تا جایی که دخل و خرج بسیاری از صنعت های دیگر نیز از راه کشاورزی بوده است.

به گزارش سادس به نقل از نکته آنلاین: علیرضا پور جعفری: صنعت کشاورزی از زمان های قدیم همواره به عنوان رکنی مهم در زندگی اقتصادی جوامع بوده است. تا جایی که دخل و خرج بسیاری از صنعت های دیگر نیز از راه کشاورزی بوده است.

توجه به این صنعت می تواند بر بحث هایی مانند اشتغالزایی، روند تولید داخلی و اقتصاد مقاومتی داشته باشد. طبق گزارش منتشره از سوی باشگاه خبرنگاران جوان، براساس منابع سازمان خواربار جهانی ساختار اصلی تولیدات کشاورزی جهان متکی بر ۶۶ محصول کشاورزی شامل ۴۱ محصول زراعی و ۲۵ محصول دامی می باشد. البته این بدان معنا نیست که تنها ۶۶ محصول کشاورزی در دنیا تولید می شود. بلکه این تعداد محصول به عنوان محصولات اصلی در ساختار کشاورزی دنیا مطرح می باشند. ایران نیز در این زمینه یکی از کشورهایی که حرف های زیادی برای گفتن در جهان دارد. براساس اطلاعات موجود از بین ۲۳۱ کشور دنیا، تقریبا ۳/۱ آنها در امرتولیدات کشاورزی پیشتاز بوده به نحوی که در تولید یک تا چند محصول کشاورزی، رتبه های اول تا دهم دنیا را به خود اختصاص داده اند در این زمینه جمهوری اسلامی ایران از جایگاه مناسبی در تولیدات کشاورزی دنیا برخوردار است. این جایگاه نشان از ظرفیت بالای کشاورزهای ایرانی در تولید محصولات خود حال چه در قالب کشاورزی و چه در قالب دام و طیور دارد. صادرات محصولات کشاورزی به اقصی نقاط دنیا نیز از جمله مسائلی است که می تواند هم به کار داخلی رونق بخشد و هم بخش بازرگانی را متحول سازد. از نظر صادرات محصولات کشاورزی ایرن نیز در صادرات ۱۰ محصول دارای رتبه های اول تا دهم جهان است با این توضیح که براساس منابع فائو، تجارت جهانی محصولات کشاورزی دنیا متکی بر صادرات و واردات ۳۵ محصول اصلی بوده و از بین کشورهای جهان ۶۴ کشور صادر کننده محصولات زراعی و ۵۵ کشور صادر کننده محصولات باغی می باشند. همچنین محصولات ارزشمند دیگری نظیر زعفران، زرشک و زیره نیز در ایران تولید می شود، که به دلیل قرار نگرفتن در شمار محصولات اصلی کشاورزی از نظر فائو، در این طبقه بندیها لحاظ نشده است و ایران در واقع جزو بزرگترین تولید کنندگان دنیا در تعدادی از این محصولات نیز می باشد. در واقع می توان گفت، توسعه فعالیتهای مربوط به تولید و صدور این محصولات باعث رشد و شکوفایی بیشتر در اقتصاد ملی می گردد. همچنین توسعه بخش کشاورزی به دلیل ماهیت فعالیت ها در این بخش اساساً نیاز کمتری به ارز خارجی دارد. بخش کشاورزی از راه تولید مواد غذایی مورد نیاز برای مصرف داخـــلی در حقیقت از دامنه نیاز به ارز خارجی برای واردات مواد غذایی می کاهد. باید گفت که در بسیاری از کشورهای دنیا مساله کشاورزی نیز به عنوان یک محور توسعه اقتصادی مطرح و به آن از حیث سرمایه گذاری بلند مدت، توجه ویژه می شود. بررسیهای انجام شده نشان می دهد علی رغم همه تلاشها به دلیل وجود مشکلات ساختاری، توسعه این بخش با تنگناهایی مواجه است. از سوی دیگر کارشناسان معتقدند این بخش می تواند نقش عمده ای در رونق اقتصادی داشته باشد و محصولات آن می تواند جایگزین مناسبی برای صادرات نفت باشد.توجه دولت به این بخش میتواند در واقع زدن یک تیر به دو نشان باشد. از یک سو مشکلات کشاورزی داخلی را حل می شود و از سوی دیگر تولیدات و صادارت محصولات این عرصه رونق می یابد. تکنولوژی و ابزار های تولیدی ما هنوز سنتی و قدیمی است و از روش های علمی مدرن که باعث افزایش بهره وری در تولید می شود، چندان استفاده نمی گردد و این درحالیست که بخش کشاورزی در ایران با توجه به آب و خاک و همچنین موقعیت جغرافیایی از ظرفیت های بسیار بالایی برخوردار است.لذا باید اعتراف کرد که کلید رسیدن به توسعه پایدار توجه خاص به این موضوع است.

 

 

 

 

دسته‌بندی نشده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *