بر اساس برنامه‌های دولت کنونی قرار بود تا اتمام نیمه نخست سال جاری تک‌نرخی شدن ارز تحقق یابد. در حالی که اکنون چهار روز از نیمه دوم سال می‌گذرد، اما هنوز برنامه عملیاتی برای تک‌نرخی شدن ارز ارائه نشده است. دولت بیش از هر دستگاه و نهادی بر تک‌نرخی شدن ارز تاکید دارد، چرا که طی چند سال گذشته وجود دو یا چند نرخ ارز در بازار(ارز مرجع، ارز مبادله‌ای و ارز آزاد) کار را برای بازارگرمی دلالان آسان‌تر کرده بود و دولت یازدهم از همان ابتدا مبارزه با فساد را یکی از اولویت‌های برنامه کاری خود قرار داد.
حال پس از گذشت بیش از سه سال از روی کار بودن دولت حسن روحانی و با اجرایی شدن برجام به عقیده بسیاری از کارشناسان بهترین زمان برای تک‌نرخی کزدن ارز است؛ موضوعی که همگی ما منتظر وقوع آن هستیم تا اثرات برجام را در نظام مالی و بانکی کشور مشاهده کنیم…
تک‌نرخی شدن ارز تنها نیازمند به تصمیم‌سازی و ابلاغ آن به دستگاه‌های اجرایی نیست، بلکه الزاماتی را می‌طلبد که دولت بتواند شرایط را برای مدت طولانی مدیریت کند تا خود تک‌نرخی شدن ارز باعث ایجاد تنش در بازار ارز کشور نشود. به همین دلیل بیش از آنکه تک‌نرخی شدن ارز مهم باشد، ثبات و تداوم ارز تک‌نرخی از اهمیت بالایی برخوردار است. در اینجا لازم است دولت با یک سیاست و تصمیم منطقی روند طبیعی را در بازار ارز ایجاد کند…
به هر حال تک‌نرخی شدن ارز جزو تعهداتی است که دولت یازدهم در شعارهای انتخاباتی خود بر آن تاکید می‌کرد، ولی برای اجرایی کردن آن نیازمند مقدماتی است که از همه مهم‌تر می‌توان به لغو تحریم‌ها، اجرایی شدن برجام و آزاد شدن وجوه بلوکه‌شده ایران در کشورهای خارجی اشاره کرد، چرا که فقط در این شرایط کشور می‌تواند نرخ ارز را بر اساس قانون برنامه پنجم توسعه و تکالیف آن به صورت شناور مدیریت کند.