ملائک در شب قدر بر امام عالم نازل میشوند
وی با اشاره به آیه 4 سوره قدر اظهار کرد: در آیه 4 سوره قدر خداوند میفرماید «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوحُ فیها؛ فرشتگان با روح، به فرمان پروردگارشان، برای هر کاری [که مقرّر شده است] فرود آیند» خب این ملائک و روح بر چه کسی نازل میشوند؟ اگر قرار باشد به جایی نازل شوند و خدمت شخصی الهی نرسند، این نزول عبث و بیهوده است. بنابراین به کسی نازل میشوند که صلاحیت امامت عالم را داشته باشد.
امام، تدبیر امور میکند
شجاعی با بیان اینکه تدبیر امور توسط اهل بیت عصمت و طهارت(ع) صورت میگیرد، خاطرنشان کرد: از جمله مواردی که میتوان جهت اثبات نزول امر بر امام حیّ به کار برد، آیه 12 سوره «یس» است. خداوند در ادامه آیه میفرماید ملائک و روح برای هر امری «مِنْ کُلِّ أَمْرٍ» نازل میشوند و در بخشی از آیه 12 سورۀ یس میفرماید «کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْناهُ فی إِمامٍ مُبینٍ؛ هر چیزی را در امام مبین احصاء کردهایم». بنابراین تمام امورات، جزوی از کل شیئی هست که در آیه 12 «یس» مطرح شده است. بنابراین تمام محاسبات اشیا در یک شخص منحصر میشود، یعنی یک شخص، محاسبهگر و محور تدبیر و چرخش تدابیر الهی است و این تدبیر به یک نفر نازل و از مجرای او به تمام مخلوقات صادر میشود که همان امام حیّ است.
اهلبیت(ع) دشمنان را در پازل تدبیرشان به کار گرفتند
مسئول موسسۀ منتظران منجی ضمن بیان اینکه رفتارهای اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در مواجهه با دشمنانشان، طبق تدبیر خداوندی بود، گفت: طبق آنچه که تاکنون مطرح کردیم، رفتارهای اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در مواجهه با دشمنانشان طبق تدبیر خداوندی بود و اینطور نبود که دشمنان بر ائمه(ع) احاطه داشته باشند بلکه ایشان دشمنانشان را در پازل تدبیر خودشان به کار میگرفتند. مثلاً امام رضا(ع) بابت مقدمه ورودشان به ایران و برای بروز نقش اثرگذارشان در این منطقه از جمله مقدمهسازی ظهور امام زمان(عج) دشمنان را در این راستا (ورود به ایران) به کار گرفتند. روایاتی که حاکی از زمینهسازی ظهور امام زمان(عج) از منطقه ایران است، حاکی از همین موضوع است، زیرا هر کدام از این ماجراها باید فاعلی داشته باشد و فاعل آن کسی جز عترت(ع) و به اذنالله نیست.
شجاعی با اشاره به اینکه ستمکاران خارج از ولایت خداوند نیستند، اظهار کرد: خداوند در آیه 129 انعام میفرماید «وَ کَذلِکَ نُوَلِّی بَعْضَ الظَّالِمینَ بَعْضاً بِما کانُوا یَکْسِبُونَ؛ و این گونه برخی از ستمکاران را به [کیفر] آنچه به دست میآوردند، سرپرست برخی دیگر میگردانیم» طبق این آیه، تمام تحرکات ستمکاران تحت اشراف خداوند است و بدون اذن او کاری نمیتوانند انجام دهند. اینطور نیست که حزبالله را خداوند و حزبالشیطان را ابلیس اداره کند بلکه هر دو حزب تحت ولایت و کنترل خداوند هستند که البته حزبالشیطان سرانجام به سوی جهنم رهسپار میشوند.
منبع:تسنیم