به گزارش سادس، رکوردگیری تیم ملی وزنه‌برداری در شرایطی برگزار شد که این رکوردگیری یک غایب بزرگ داشت. فدراسیون قبلا اعلام کرده بود در این رکوردگیری 11 ملی پوش وزنه می‌زنند و یکی از آنها خط خواهد خورد. اکنون نبود کیانوش رستمی در رکوردگیری مهمی که ترکیب اصلی تیم ملی را برای حضور در مسابقات جهانی مشخص می‌کرد بسیار سوال برانگیز است.
البته در پاسخ به غیبت رستمی از سوی فدراسیون عنوان شد چون حساسیتی در وزن 85 کیلوگرم وجود نداشت. بنابراین با صلاحدید سرمربی و با تعامل این وزنه‌بردار وزنه نزد که این صحبت بیشتر شبیه یک توجیه است تا پاسخی منطقی. چرا که فردی مانند سهراب مرادی از هفته ها قبل با وزنه‌هایی استثنایی که در تمرینات زده بود و رکوردشکنی که داشت برتری‌اش را نسبت به دیگر ملی پوش ایران در دسته 94 کیلوگرم ثابت کرده بود. اکنون این سوال پیش می‌آید واقعا این برتری برای فدراسیون محرز نشده بود تا مرادی هم مانند رستمی در رکوردگیری شرکت نکند؟
درواقع این اقدام فدراسیون و در نظر گرفتن امتیازی دیگر برای رستمی شائبه تبعیض بین وزنه‌برداران را پر رنگ‌تر می‌کند.
زمانی که 11 وزنه‌بردار به دنبال رفتن به مسابقات جهانی هستند، فدراسیون باید شرایط برابری را برای محک زدن آنها فراهم می‌کرد. بدون در نظر گرفتن اسم و رسم و حتی برتری رکوردی که شاید از قبل مشخص باشد اما در حقیقت بعد از این که فدراسیون موافق تمرین کیانوش رستمی با برادر خود و حتی حضور او در آمریکا شد، اکنون هم اجازه داده متفاوت از بقیه نفرات عمل کرده و در رکوردگیری شرکت نکند، به نظر می‌رسد امتیازات بی‌شماری که فدراسیون به این ورزشکار می‌دهد، تمامی ندارد.
شورای فنی هم که کوچکترین موارد را در تیم ملی تصمیم گیری می‌کند مشخص نیست چه توجیهی در مورد حضور نداشتن رستمی در رکورد گیری دارد و چرا نسبت به این موضوع واکنشی نشان نداد و از رستمی نخواست وضعیت آمادگی و رکوردی خود را یک مانده به آغاز مسابقات نشان دهد.
وزنه‌برداری قهرمانان المپیک دیگری نظیر بهداد سلیمی و سهراب مرادی را هم دارد که آنها نیز جزو چهره های شاخص وزنه‌برداری ایران محسوب می شوند و این که فدراسیون بخواهد توجه ویژه خود را بدون دلیل منطقی تنها به یک وزنه‌بردار معطوف کند در واقع خودش را زیر سوال می‌برد.
انتهای پیام