سرویس انتظامی سادس: انتخابات ریاست جمهوری و شورای اسلامی شهر و روستا هم گذشت در کمال آرامش و امنیت، بدون اینکه خونی از بینی کسی بیاید یا آبی در دل آدمی تکان بخورد، همه از شور انتخابات گفتند و شادی کردند و به خیابان ها آمدند، اما کسی از ماموران نیروی انتظامی نگفت که روزها و ساعت ها از خانه و خانواده دور بودند و روز و شب های خود را در خیابان ها یا شعب اخذ رای سپری کردند.
همواره در برخی از مناسبت ها اعم از شادی و غم، عده ای در پشت صحنه حضور دارند که دیده نمی شوند یا اگر دیده شوند شاید از آنها یادی نشده و تشکری نشود با وجود اینکه دارای شغل های حساسی هستند، مثل بچه های نیروی انتظامی.
نیروی انتظامی از شغل های حساس اما در عین حال سخت و طاقت فرسا است، در این بین نه تنها خود ماموران نیروی انتظامی به دلیل جنس کارشان، درگیر و فرسوده می شوند، خانواده های آنها نیز به نوعی غیر مستقیم درگیر این شغل هستند.
بچه های نیروی انتظامی از ماه ها قبل از برگزاری انتخابات، برای برقراری نظم و امنیت در سطح جامعه، حضوری فعال داشتند و در روزهای نزدیک به انتخابات این حضور پررنگ تر شد به گونه ای که شاید آنها ساعت ها و حتی روزها چشم روی هم نگذاشته و با ادامه خستگی هایشان سرکار خود حاضر شده اند.
این نیروهای خدوم در این روزها خستگی طاقت فرسایی را بر جان خریده اند تا مردم در فضای امن قرار گرفته و بی دغدغه از ناامنی و بی نظمی در سطح جامعه حضور یابند.
اما آنچه این روزها آنها را خسته کرده، حضور بی حساب و کتاب مردم در ساعت های پایانی شب است، نه اینکه شادی آنها، این نیروهای خدوم را خسته و کلافه کند، بلکه بی نظمی هایی است که ناشی از عدم رعایت حقوق شهروندی است، ترافیک ناشی از ورود خودروهایی که در ساعت های پایانی شب در خیابان های شهر تهران ایجاد شده و بوق های ممتد این خودروها، خستگی را برای آنها چند برابر کرده است.
نیروهای خدوم انتظامی، همواره در کنار مردم در شادی و غم هایشان حضور داشته و با شادی آنها شاد شده و با غم آنها غمگین شده اند، این نیرو جزو نیروهایی هستند که برای برقراری نظم و امنیت شهدای بسیاری تقدیم نظام جمهوری اسلامی کرده است اما باید گفت جزو مظلوم ترین نیروها به شمار می روند چراکه بی هیچ چشمداشتی خدمت می کنند و دم بر نمی آورند.
باید قدردان چنین نیروهایی بود که خالصانه و صادقانه به مردم خدمت می کنند تا آنها با آرامش از خانه ها بیرون آمده، با امنیت رای های خود را در صندوق های اخذ رای انداخته و بعد به پاس حضور میلیونی خود به خیابان ها ریخته و تا پاسی از شب و حتی تا صبح به شادی بپردازند.
باید یادی از آنها کرد و دست مریزاد به آن ها گفت، باید با همین نوشتار کوتاه از آنها یادی کرد و قدردان آنها بود برای آنها و خانواده هایشان که دوری را به جان خریده و تحمل می کنند.
باید قدردان نیروهایی بود که خستگی ناپذیرند و چون سپری در برابر سودجویان ایستاده و مقاومت می کنند و از عربده هنجارشکنان ابایی ندارند، می ایستند در برابر آنهایی که ارمغانشان ناامنی و بی نظمی است و خود پیام آوران امنیت و آرامش هستند؛ دست مریزاد به شما پیام آوران و سبزپوشان امنیت که سخت ایستاده اید و ایستادگی شما رعشه بر جان تبهکاران می اندازد باید دست شما را بوسید در آن هنگام که کودکان این مرز و بوم با آرامش از کوچه و برزن های شهر عبور می کنند، باید بر پیشانی شما بوسه زد آن هنگام که زنان و مردان این مرز و بوم در فضای امن تردد کرده و خیالشان آسوده است که سبزپوشان همواره در میدان هستند و می توانند داد خود را از بیداد بستانند.
آری دست مریزاد به این غیورمردان ایران زمین که چه زیبا امنیت انتخابات را برقرار کرده تا امروز شاد و مصمم بایستیم و بخندیم و شاد باشیم. آری دست مریزاد…