نقش خانواده در پيشگيري از جرم

جامعه شناسان معتقدند که جرم يک پديده طبيعي و دائمي است که در هر زمان و مکان اتفاق مي افتد،با تحولات اجتماعي تغيير پيدا نمي کند ،نزد و جدان مردم زشت و ناپسند است و احساسات اجتماعي را متاثر مي سازد.

جرم پديده اي اجتماعي ،طبيعي است و از فرهنگ و تمدن هر اجتماع ناشي مي شود و هر عملي که وجدان عمومي را جريحه دار کند جرم محسوب مي شود.

جرم شناسان ،ناسازگازي افراد را در اجتماع ،عملي ضد اجتماعي و جرم مي نامند ، برخي ديگر معتقدند که تعدي و تجاوز به شرايط زندگي ،عملي ضد اجتماعي است.

نقش والدين قبل از تولد کودک شروع مي شود ،لازم است والدين فرزندان خود را به بهترين شکل تربيت و به سوي خير هدايت کنند ،چرا که بسياري از جوانان و نوجواناني که مرتکب جرمي مي شوند والدين خود را عامل انحراف خود مي دانند.

از انجا که سنگ اول بناي حيات جامعه ،ازنظر اسلام خانواده است و هرگونه اقدام و رشد اجتماعي در سايه خانواده حاصل مي شود ،خانواده عامل ثبات و سازش اجتماعي محسوب شده و سعادت جامعه تا حدود زيادي در گرو آن است.

خانواده مرکز شکل گيري و تشکيل عادات و کيفيت معلومات وتجارب است روح و مغز طفل در محيط خانواده ساخته مي شود و به طور کلي مي توان گفت : انسان هاي سالم و رشد يافته در خانواده هاي سالم پرورش مي يابند و آسيب هاي اجتماعي گوناگون از خانواده هاي ناسالم منشاء مي گيرند.

– کانون خانواده و بزهکاري جوانان :

از پژوهش هاي عملي وعيني جامعه سنجي خانواده چنين استنباط مي شد که کانون هاي خانوادگي که افراد بزهکار تحويل جامعه مي دهند ،اغلب در يکي از پنج گروه زير قرار دارند:

1. در ميان اعضاي خانواده ،عده اي تبهکار بوده اند.

2. از هم پاشيدگي خانواده (اعم از آن که ناقص ياکامل ،اتفاقي يا ارادي ،بر اثر مرگ ومير پدر يا مادر يا هر دوي آنها و يا براثر جدايي يا ترک خانواده باشد)

3. عدم مراقبت والدين از فرزندان در اثر جهالت ،کوري يا ناتواني و معلوليت.

4. فضاي نامطلوب خانوادگي در اثر تبعيض ،افراط در نازپروري يا خشونت ،حسادت ،کثرت عائله ،مداخله نارواي ساير اعضاي خانواده ،سلطه بي جا وخشونت آميز يکي از اعضاي خانواده .

5. مشکلات مالي ،عدم کفايت در آمد ،بيکاري ،کار کردن مادر خارج از کانون خانوادگي و بي سرپرستي کودک.

-پيشگيري :

در نظام حيات اجتماعي اسلام ،پيشگيري از وقوع جرم مقدم بر اصلاح است امکان پيشگيري از جرم نيز وجود دارد چون از ديد علماي اسلام انسان ها داراي فطرت و طبيعت خدا جو هستند و امر تربيت پذيريشان بسياري از وقايع و مسائل را حل کرده و امور مورد انتظار جامعه را محقق خواهد ساخت.

شيوه هايي که در پشگيري به صورت مجموعه بايد مورد توجه و رعايت قرار گيرند متعددند که اين جا به چند نمونه اشاره مي کنيم :

-توجه به تربيت:

مجرم يا منحرف را مي توان چنين معرفي کرد که فردي تربيت نيافته است يا اصول يک تربيت استوار و صحيح از همان کودکي به او القاءشوند ، بديهي است که در اين خانواده ،مدرسه و اجتماع نقش اساسي بر عهده دارند.

تقويت مذهبي و اخلاق :

مذهب علمل بازدارنده نيرومندي از جرايم و انحرافات است بنابراين نمي توان نقش آن را ناديده گرفت.

دسته‌بندی نشده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *