«چراغ روشن» نوشتاری از استاد دقیقی شاهرودی به مناسبت زاد روز حاج علی انسانی

سادس- استاد مهدی دقیقی شاهرودی در مقاله ای با عنوان «چراغ روشن» به بهانه زاد روز حاج علی انسانی، آورده است:

۱۵خرداد زاد روز «حاج علی انسانی» است. شاعری تیزبین و نوحه سرایی تاثیرگذار، فردی که توانسته است در پنج دهه گذشته تحولات عمیقی را در ساختار مجالس مذهبی و هیآت عزاداری ایجاد نماید و محوریتی ساکت و بی هیاهو را بنیان نَهد. او میدان دار پر سروصدایی نیست و هیچ گاه نیز در این کسوت خود را ندیده و‌نخواسته ببیند اما سایه و سیطره او بر امور قابل اغماض نیست.

شعرِ شاعران و نوایِ نوحه سرایان از نگاه او پنهان نمی ماند و سایه شوم انحراف را به زیرکی در می یابد و ردپای خیانت صنفی را با انگشت به آگاهان نشان می دهد و موش در انبان افتاده را به راحتی ردیابی می کند.نقش موثر نام و وجود او در این عرصه بحدی است که از دید هیچ کس مخفی نمی ماند چه آنان که به نام «اخوت» یاوه ساختند تا اورا بدعت گذار در نوحه و مرثیه جلوه دهند و از کنار نام او نانی تهیه کنند و از جوانان راهزنی کنند وچه عالمان و مجتهدان استخوان خُرد کرده حوزه دین که سالیان دراز است زبان به ستایش اشعار ولایی او گشوده اند و‌ازسیطره روح‌ دین بر اشعارش سخن رانده اند ، همگان به کارآمدی این «پیر میدان» اذعان نموده اند و نقش تاثیر گذار او در «حفظ استقلال مجالس مذهبی» از خرافات و انحراف را ستوده و «محوریت سنت» براشعار و افعال اورا گوش زد نموده اند.

و این درحالی است که او عِدّه و عُده،موسسه و‌نهاد ندارد،بودجه مصوبی را برای تحقق اهدافش دریافت نمی کند و دست او در زیر سنگ هیچ مجموعه ای نیست، اما «دغدغه مقدس» و دلی پرگداز برای حفظ سنت ها و هنجارهای صنفی و محیط های مذهبی را در سینه دارد و همین «دغدغه مقدس»است که او را از دیگران متمایز نموده است. اگر نهادها و متولیان امر به جای چاق کردن بیهوده افراد نحیفِ بی بنیه در شعر و سرایش و برسرشاخ نمودن نواهای گوش خراش به حنجره های سوزناک اصیل و اشعار عمیق و ریشه دار پرداخته بودند امروز با موج ویران گر «انحراف» و‌«تاراج میراث گذشتگان» در مجالس مذهبی روبرو نبودیم و فرزند برومند مکتب ناب شیعه یعنی «هیأت ها» در میان «تصوف» و «لودگی» غوطه ور نبود.

سالیان زیادی است که بین ایشان و حقیر همسایگی به همدلی،روابط مرسوم به هم دغدغگی تبدیل شده است واُنس انسانی نصیب شده است که ارزومندم به نفع مذهب خرج شود.

امیداست رفیقان شفیق و اهل فن و‌نظر در حلقه دوستان آستین همت بالا بزنند و توشه گرانبهای «تجربه» این مرد میدان را تنظیم و تدوین نمایند که حالیان و آیندگان از این «ثروت ملی و مذهبی» محروم نمانند و نوپایان «چراغی روشن» در مسیر خود داشته باشند.

انتهای پیام

دسته‌بندی نشده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *