کاندیدای انتخابات فدراسیون جهانی تنیس: ایران به من اعتماد کند، رهایش نخواهم کرد

به گزارش سادس، انتخابات فدراسیون جهانی تنیس تا چند روز دیگر در پرتغال برگزار می شود. این انتخابات چهار کاندیدا دارد  و دیوید  هگرتی از آمریکا (رئیس فعلی ITF)، ایو کادرکا از چک، آنیل خانا از هند و دیو مایلی از ایرلند با هم رقابت خواهند کرد. مایلی ایرلندی از کاندیداهایی است که تلاش زیادی برای گرفتن رای داشته و در این میان به دنبال ارتباط با کشورهای مختلف نیز بوده است. ایران هم با توجه به اینکه در انتخابات سه رای دارد، یکی از کشورهایی است که مایلی تلاش کرد در این مدت برنامه های خود را ارائه دهد.

مایلی در گفتگو با سادس در مورد اینکه در صورتی که به ریاست برسد چه برنامه هایی برای تنیس ایران دارد صحبت کرد که در ادامه این گفتگو را می خوانید:

– برنامه های شمابرای تغییر وضعیت تنیس کشورهای آسیایی از جمله ایران چیست؟

همه چیز به بازیکنان بیشتر و بازیکنان بهتر خلاصه می شود. بزرگترین چالش بازیکنان آسیایی عدم رقابت است. بازیکنان جوان بااستعداد ایرانی ۱۲ تا ۱۸ ساله باید سالانه ۸۰ تا ۱۰۰ بازی خوب برگزار کنند. اروپا این مزیت بزرگ را دارد. من می خواهم تنیس جهان را دوباره اصلاح  کنم تا بازیکنان کشورهای آسیا بهتر شوند، خصوصا با هزینه کمتر. فدراسیون جهانی تنیس برای کمک به آنها برای توسعه ورزش در کشورها، باید شرایط بهتری را برای این کشورها ایجاد کند. برنامه من بسیاری از اقدامات ملموس برای انجام این کار را تشریح می کند. فدراسیون جهانی تنیس باید بیشتر کار کند و به فرهنگ های مختلف و چالش های خاص احترام بگذارد. من می خواهم نماینده های آسیایی بیشتری را در کمیته های فدراسیون جهانی ببینم. همچنین می خواهم یک حضور تجاری بزرگتر در آسیا داشته باشم.

-مهمترین چالش پیش روی تنیس کشورهای آسیایی که باید برطرف شود چیست؟

تطبیق تنیس با نیازها و سبک زندگی بازیکنان و تماشاگران. ما باید از ابزارهایی استفاده کنیم تا تنیس جذاب تر و تماشاگرپسند تر شود. ما باید با ارائه خدمات بهتر در همه زمینه‌ها از جمله مربیگری کشورها را به تنیس ترغیب کنیم.

– آیا فکر می کنید فدراسیون جهانی در سالهای اخیر توانسته به همه کشورها به طور یکسان در توسعه تنیس کمک کند؟
خیر. آنها می توانستند کار بهتری انجام دهند. باید یک سیستم عادلانه تر وجود داشته باشد. کشورها برای پیشرفت بازیکنان، پرورش جوانان  ورود به بخش حرفه ای، آموزش داورها هزینه پرداخت می کنند اما در عوض احترام و حمایت مالی کمی دارند. من یک سیستم عادلانه تر می خواهم.

-به نظر شما چقدر این پتانسیل وجود دارد که تنیس آسیا بتواند در آینده نزدیک پیشرفت چشمگیری داشته باشد؟

تنیس آسیا خیلی سریع در حال رشد است. چین از نظر حضور و شرکت در مسابقات سراسر جهان در بین برترین ها است.  هند  و ژاپن هم در رتبه های بعدی قرار دارند. بسیاری از مسابقات در آسیا برگزار می شود.  همچنین حامیان بزرگی در آسیا هستند. اما فکر می کنم به جز مسابقات بزرگ در امارات و قطر، تنیس در غرب آسیا عقب مانده است. ما برای این منطقه به حمایت خاصی احتیاج داریم. ایران در تنیس سابقه بسیار خوبی دارد. استادیوم تهران در دهه ۷۰ میلادی ساخته شد که ماکتی از رولان گاروس بود و برنامه ریزی این بود که یک تورنمنت بزرگ در ایران برگزار شود که امیدوارم به زودی اتفاق بیفتد. 

-به نظر می رسد فدراسیون تنیس ایران  طرفدار آنیل خانا هندی است. آیا می توانید  برنامه ای داشته باشید که بتوانید نظر ایران را تغییر دهید؟
من احترام زیادی نسبت به سایر کاندیداها مانند آنیل خانا قائلم. اما این سؤال مطرح است که به نظر آنها چه کسی بهترین فرد برای اداره  فدراسیون جهانی است. من فدراسیون جهانی تنیس را  می شناسم. من در لندن زندگی می کنم و تنیس را می شناسم. توانایی صحبت به ۳ زبان دارم  و ۱۵۰ کشور جهان را سفر کرده ام. من به رؤسای فدراسیون  کشورها احترام می گذارم همچنین  بازیکنان و مربیان  را دوست دارم و می توانم تیم مناسبی را تشکیل دهم. من به این خاطر نامزد شدم که آنچه را که کشورها باید انجام دهند را بیان کنم. من بهترین کسی هستم که برای تنیس ایران کار خواهد کرد. فدراسیون جهانی متعلق به به فدراسیون های ملی  از جمله ایران است و من برای آنها کار می کنم.

 – اگر رأی ایران به شما باشد، پیام شما برای جامعه تنیس ایران چیست؟

من هر روز با اشتیاق کار خواهم کرد و با دیگر نهادها برای رشد صنعت تنیس و ارائه پشتیبانی بهتر از کشورها همکاری می کنم. به من اعتماد کنید. من ایران را رها نخواهم کرد.

انتهای پیام