ایدئولوژی برای صلح / دغدغه صلح در مجلس نهادینه می شود

سرویس سیاسی سادس: صلح به معنی پایان همه مناقشات فردی، اجتماعی و بین المللی است اما عوامل زیادی باعث به مخاطره افتادن این مفهوم می شود.با وجود سیطره تمامیت خواهان در دنیا و تسلط قدرت های استعماری هیچ وقت دنیا روی صلح را نخواهد دید.

ضعف یک طرف در مقابل طرف دیگر و برهم خوردن تعامل و موازنه قدرت از آفت های صلح و عوامل ایجاد جنگ است اما قطعا وجدان های همه بشریت به سمت صلح گرایش دارد و در کشور ما نیز مادامی که درک درست از منافع ملی توسط همه جریانات شکل نگیرد صلح درونی و واقعی ایجاد نمی شود.

رسیدن به صلح به هیچ وجه کار آسانی نیست چراکه جنگ به یک طرف نیاز دارد اما صلح به توافق دو یا چند نفره نیازمند است به عبارت دیگر برای ایجاد جنگ کافی است فقط یک دولت و یا یک فرد و جریان اراده کند اما برای صلح باید طرف های متعدد با هم به توافق برسند.

ایران پیش و پس از انقلاب و در طول چند صد سال گذشته هیچ گاه آغازکننده هیچ جنگی نبوده است و بیش تر مورد هجوم واقع شده است همچنین خاورمیانه در شرایط و موقعیت خاصی قرار دارد و به نوعی از همه ادیان و اعتقادات بشری در آن جمع شده اند. همچنین از نظر منابع اقتصادی و انرژی قطب دنیا است و از سوی دیگر نیز شاه راه بین قاره ها و اقیانوس های دنیا است و از همین رو اراده برخی کشورهای استکباری برای ناامن کردن این منطقه شرایط را برای کشورها سخت کرده و کشورها مجبور هستند قدرت نظامی خود را حفظ کنند تا هیچ کس ضعفی در آن ها نبیند لذا بسیاری ازمشکلات در خاورمیانه ربطی به عملکرد ما نداشته است.

متاسفانه این تصور غلط وجود دارد که ایدئولوژی یک درگیری صرفا برای جمهوری اسلامی است اما باید توجه داشت همه حکومت ها ایدئولوژی دارند مگر موضوع ایدئولوژی نیل تا فرات توسط رژیم صهیونیستی چیزی غیر از ایدئولوژی است و آن ها معتقدند باید سرزمین فلسطین از فلسطینی ها پاک شود.

آمریکا و همه ارکان این حکومت موظف به حمایت از ایدئولوژی اسرائیل هستند همچنین حمایت از داعش توسط عربستان و طرح سیاست بازگشت عثمانی و قدرت گرفتن ترکیه نیز منباس از ایدئولوژی بوده است همچنین اروپا نیز بر اثر ایدئولوژی در غرب آفریقا حضور پیدا کرد و آلمان بر همین تفکر بر کامرون تسلط پیدا کرد پس ایدئولوژی فقط مختص ما نیست.

 در عین حال باید توجه کرد کشور ما با 15 کشور مرز آبی وخاکی دارد در جنوب شرق همسایه ایران، سلاح اتمی دارد، در شرق افغانستان در ناامنی و بی ثباتی غرق است، در جنوب کشور عراق با حضور نظامی چندین کشور و حاکمیت مرزی نامشخص قرار دارد در سوی دیگر ترکیه بزرگترین ارتش زمینی ناتو را تشکیل داده است و در شمال صهیونیست ها روز به روز بیشتر نفوذ می کنند و در چنین شرایطی ما باید قدرت خود را تقویت کنیم و این عمل به هیچ وجه به معنای دوری از صلح نیست./

عملکرد مجلس و برنامه های آن برای صلح یکی از نقاط قابل بحث می باشد، مجلس به هردلیلی از وظیفه اصلی خود یعنی نظارت و قانونگذاری فاصله گرفته است البته شاید دغدغه صلح در مجلس وجود داشته باشد اما تبدیل شدن این دغدغه به اولویت شاید کمی سخت باشد. مادامی که مجلس درگیر جزئیات و سردرگم مطالبات خرد مردم باشد نمی تواند اتفاقات بزرگ را رقم بزند.

ما نیاز داریم که یک مجلس دیگری با سطح نخبگی و دانش بالاتر مشتمل از افراد با سابقه در رده های مدیریتی و علمی داشته باشیم که نگران رأی و روزمرگی نباشند و بتوانند کلان فکر کنند. در این شرایط است که می توانیم انتظار تاثیرگذاری در مسیر حرکتی کشور را از مجلس داشته باشیم.

دسته‌بندی نشده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *