سرویس سیاسی سادس: تقویت پیوند با مردم، حفظ و ارتقای امیدواری مردم به آینده و تلاش برای اعتمادسازی بیشتر محورهای مهمی است که باید به عنوان الگئو اصلی از سوی مسئولان کشور مورد توجه قرار بگیرد . تأکید بر این مؤلفه‌ها به عنوان ضروریات امروز جامعه، ناظر بر برخی کم کاری‌ها یا وجود نقص‌ها در عملکردها است چنان که در ماه‌های گذشته و بعد از اعتراضات نسبت به افزایش قیمت بنزین ، شاهد برخی اعتراض‌ها و تجمعات مختلف در شهرهای کشور بوده‌ایم.
درک و فهم درست از شرایط فعلی، شنیدن صدای اعتراض و خواسته‌ها و ارتباط بیشتر مسئولان با مردم در کنار اطلاع‌رسانی بموقع و شفاف عملکردها از جمله راهکارهایی است که باید در دستور کار همه مسئولان خصوصا دولت و مجلس قرار گیرد و این حس به مردم منتقل شود که نهادهای حاکمیتی مشکلات را احصا کرده و در جهت رفع آنها تلاش می‌کنند.
اینکه این راهکارها و پیشنهادهای دیگر عملیاتی بشود یا نشود، بحثی است که در آینده باید نتایج آن را دید اما آنچه از الان مشهود است و دلسوزان نظام هم به آن اذعان دارند و هشدار می‌دهند، این است که غفلت از اعتماد مردم و بی توجهی به خواسته‌های آنها حرکت در مسیر بی بازگشتی است که در پس آن دشمنان انقلاب بر آن موج سواری می کنند. مردم بی توجهی‌ها و ناکارآمدی‌ها بر کلیتحاکمیت قلمداد و دستگاه های موثر مثل دولت را بخشی از این مشکلات می دانند.
پیشرفت کشور و رضایتمندی مردم، در گروی اقداماتی است که منجر به افزایش تولید اعتماد ملی شود و هرجا که این اعتماد لطمه بخورد طبیعی است که همگرایی را به واگرایی تبدیل کند. در هیچ جای دنیا مردم به طور خودجوش با حاکمیت همکاری نخواهند کرد مگر اینکه اعتمادی بین این دو برقرار شده باشد.
کاهش اعتماد ملی یعنی آنچه این روزها دغدغه مقامات و مسئولان کشور است، در دو شکل امکانپذیر است. نوع نخست آن کاهش اعتمادملی «کاذب» است. یعنی عده ای با دادن آدرسهای غلط، سیاه نمایی‌ها، کوچک نشان دادن خدمات و بزرگنمایی ناکارآمدی‌ها تلاش می‌کنند که یک چارچوب ضعیف و مفلوک از حکومت را به مردم نمایش داده و آنان را مجاب کنند که این نظام و حکومت قادر به تأمین منافع شما نیست.
اما نوع دیگری از کاهش اعتماد ملی هم موقعی شکل میگیرد که رفتار مدیران و مسئولان زمینههای فاصلههای اجتماعی و گسست پیوند با مردم را رقم بزند. اگر مسئولان به‌دنبال اشرافیگری بروند، ادبیاتشان مغایر با جنس ادبیات مردم شود یا وعدههایی را که دادهاند فراموش کنند، همه و همه باعث می‌شود که مردم نسبت به مدیران و مسئولانشان کم‌اعتنا و بعضاً بیاعتنا شوند و همین مورد میتواند فاصله زیادی را بین نظام سیاسی و اجتماعی ایجاد کرده و همافزایی نظام اجتماعی با نظام سیاسی را معکوس کند.به‌همین دلیل باید تلاشهایی عملی صورت بگیرد تا مردم احساس کنند که مسئولان به دنبال حل مشکلات آنها هستند.