پیش تر نیز گفته ام، من به سبب ماموریتی که بردوشم نهاده شده است و به سبب خوی اجتماعی، کمتر روزی است که در یک یا چند محفل و انجمن محلی ، فرهنگی ، اجتماعی ، مذهبی و یا محافل رسانه ای حضور نیابم. اینگونه محافل، منابع ارزشمندی هستند که از آنها درس های بسیاری می گیریم واز آن طریق اطلاعات اجتماعی ذی قیمتی فرا چنگ می زنیم چه اینها هر یک “نمونه ای معرف” از اقشار و گروه های بزرگ جامعه هستند و لاجرم نظر و دیدگاه آنها می تواند پژواکی از نقطه نظرات و نگرش های کلی جامعه باشد.
الغرض، در دو سه روز اخیر همچون همیشه در شماری از این محافل گرم و صمیمی حضور یافتم و با تعدادی از اعضای آن محافل به گپ و گفت پرداختم ، به ویژه از آن روی که علاقه مند بودم از واکنش آنان پیرامون “موضع صریح” ناجا در چندی پیش، در خصوص رفتار و برخورد نامتعارف به وقوع پیوسته در یک پمپ بنزین مطلع شوم قبل از هر چیز برایم مایه مسرت بود که اغلب آنان از کم و کیف رخ داد و موضع ناجا خبر داشتند و این نشان از آن دارد که اغلب شهروندان جامعه ما از هر قشر و گروهی و با هر سطح دانش آموختگی به یک یا چند رسانه عمومی دسترسی دارند و از آن طریق اخبار مربوط به رخ دادهای ریز و درشت جامعه را به صورت مستمر پیگیری می نمایند.
اما، واکنش آنان در برابرموضع گیری ناجا ، چندان متجانس نبود و شمار پر شماری از آنان این موضع گیری به موقع و “جرات ورزانه” پلیس را می ستودند و بر این باور بودند که اینگونه موضع گیری ها خصیصه بارز سازمان های دارای اعتماد به نفس بالا است. آنان استدلال می کردند که یک سازمان قوی و مقتدر چون به ظرفیت های بیکران خویش باور دارد، یقین دارد که اذعان به قصورها و خطاهای رخ داده نه تنها چیزی از توانمندی او نمی کاهد بلکه با این کار راه های خطاها و قصور را مسدود می سازد و از آن طریق اقتدار و توانمندی خود را چندین و چند برابر می سازد. لیکن، در مقابل این گروه ، گروه دیگری ، البته با شمار بسیار اندک بودند که گرچه ” اعتراف به خطای چند مامور ” رانکوهش نمی کردند اما بیم آن داشتند که انتشار اینگونه مواضع ، موجب ” جسورتر و گستاخ تر ” شدن افراد مستعد کجروی و فرو کاسته شدن از اقتدار و پایمردی ماموران پایمرد و خدوم پلیس گردد.
شما ، خواننده این نوشتار کوتاه ، چگونه می اندیشید؟ آیا شما نیز معتقدید که موضع گیری قاطع و برخورد قانونی و انضباطی با چند مامور بد رفتار از سوی سازمان متبوع آنان ، نشان از شجاعت ، مسئولیت پذیری و درستکاری و صداقت آن سازمان دارد یا اینکه معتقدید که در اتخاذ چنین مواضعی باید محتاطانه عمل کرد چون ممکن است کجروان را جسورتر سازد و روحیه و اعتماد به نفس را از اعضای سازمان بستاند.
واقعیت این است که ما پیش تر اثرات چنین موضع گیری هایی را آزموده ایم و مکرر در مکرر دریافته ایم که اینگونه مواضع نه تنها خللی در ” اراده پولادین ” ، ” روحیه خدمتی” ، ” تعهد سازمانی ” همکاران ما پدید نمی آورد بلکه ایمان و عزم و روحیه آنان را چندین و چند برابر می سازد . چون اولا آنان به خوبی می دانند که شمار ماموران بدرفتار، در برابر شمار پر شمار ماموران وظیفه شناس ، مهربان و با اخلاق سازمان بسیار اندک است در برابربسیار زیاد ثانیا : آنان از این واقعیت آگاه اند که تعالی و ارتقای یک سازمان مستلزم از میان راندن هر نوع شائبه کتمان حقیقت است . ثالثا : همه ما در سازمان پلیس یقین داریم که مردم خوب جامعه ما قدردان تلاش های بی وقفه و زحمات خالصانه یکایک کارکنان ناجا هستند و ما نیز از اینکه درخدمت چنین شهروندان فهیم و قدر شناسی هستیم برخود می بالیم.
اما در خصوص تاثیر اینگونه مواضع بر کجروان نیز ضروری است یاد آوری کنم که ما یک چندی است که گام در راه ” پلیس مهربان و مقتدر” نهاده ایم.
این بدان معنا است که در حین ملاطفت و مهربانی و خوش سلیقگی در برابر آحاد شهروندان خوب و محترم جامعه با معدود افراد کجرو و هنجار شکن ” قاطعانه” و نه پرخاشگرانه، رفتار می نمائیم. البته این قاطعیت رفتاری نیز به هیچ وجه ازچارچوب قانون و مقررات جامعه فراتر نخواهد رفت. بنابراین ساده بگویم که ما برابر اختیارات قانونی خود با عنایت الهی و مشارکت مردمی، ” فرصت کجروی “ را از کجروان می گیریم و تحت هیچ شرایطی هنجار شکنی آنان را بر نمی تابیم.
خلاصه آنکه؛
ما در برابر جامعه، خود را مسئول می دانیم و با صراحت اعلام می نمائیم وقوع هرگونه بدرفتاری از سوی معدود ماموران پلیس استثناء در استثناء است. از همین روی تمامی همکاران مومن و مقتدر ومهربان خودم هیچ گونه بد رفتاری را بر نمی تابند و اذعان دارند که واکنش سازمانی در برابر معدود بدرفتاران ، نه تنها شان و منزلت و روحیه آنان را فرو نمی کاهد بلکه اراده و عزم پولادین آنان برای خدمت به مردم را مضاعف می سازد. اغلب مردم جامعه نیز در چنین دیدگاهی با همکاران ما هم رای هستند.